Film: 'Das weisse Band'
Voorpremière

Kroniek van het Europese onbehagen

Het oeuvre waaraan de Oostenrijkse regisseur Michael Haneke inmiddels twintig jaar werkt, zou kunnen worden samengevat als een kroniek van het Europese onbehagen. Voor Das weisse Band, dat dit voorjaar in Cannes met de Gouden Palm werd bekroond, dook Haneke voor het eerst het verleden in.

In voice-over haalt een oudere man de herinnering op aan de tijd dat hij als dorpsonderwijzer in een kleine protestantse gemeenschap in het noorden van Duitsland werkte, vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Vreemde gebeurtenissen en anonieme gewelddaden werpen een schaduw over deze benauwde samenleving, waar strenge tucht wordt gepaard aan hypocrisie.

In schitterend gecomponeerde, iriserende zwart-witbeelden toont 'Das weisse Band' hoe de dorpskinderen worden gevormd door een van zondebesef doordrenkte opvoeding. Terugkijkend probeert de verteller te ontrafelen welke rol de kinderen hebben gespeeld in de reeks geheimzinnige voorvallen. En wat de betekenis van dit alles is in het licht van de historische ontwikkelingen in de twee erop volgende decennia. Naar eigen zeggen onderzoekt Haneke met deze film niet alleen de wortels van het nazisme, maar van elke vorm van terrorisme.

Kijk voor meer informatie op de website www.dasweisseband.x-verleih.de

Lees ook de bespreking van 'Das weisse Band' op het Duitslandweb.