Economie in een communistisch land

Het is 7 november 1949. Johannes heeft zijn beste kleren aan. Neues Deutschland, de krant waar hij werkt, heeft hem naar de herdenking gestuurd van de Russische Revolutie van 1917 in de Staatsoper, midden in Oost-Berlijn. Hoogtepunt van de avond is de uitvoering van het gloednieuwe volkslied 'Auferstanden aus Ruinen' van de staat waarin Johannes nu woont: de DDR.

“Opgerezen uit ruïnes,” zo begint het volkslied van het nieuwe land waar Johannes nu woont. Hij denkt aan Dresden en krijgt een brok in zijn keel. Naast hem zit een blonde vrouw, van ongeveer zijn eigen leeftijd. Hij ziet dat zij ook vecht tegen haar tranen. Ze knikken elkaar toe. Na afloop van het concert spreekt Johannes haar aan. Ze heet Franziska. Ze is verpleegster. En ja, ze wil wel een keer een kopje koffie met Johannes drinken. Van het een komt het ander… Twee jaar later trouwen ze.

Johannes maakt snel carrière bij de krant. Zijn bazen zijn tevreden over hem. Altijd benadrukt Johannes in zijn artikelen hoe goed de mensen in de DDR het hebben in vergelijking met de werknemers in het Westen. “In de Volksrepubliek staat de arbeider centraal”, schrijft Johannes. Of: “Het economische vijfjarenplan zet de DDR weer op de kaart!” Soms twijfelt hij een beetje. Klopt het wel wat hij schrijft? Ondanks dat de arbeiders heel hard werken blijven de schappen in de winkels leeg. Johannes vecht tegen die twijfel. Op zulke momenten denkt hij aan de dappere communisten tijdens de oorlog. Ik blijf hun idealen trouw, denkt hij.