Film: Art in Motion (deel 10). Werken uit de jaren '90
Duitse experimentele en avantgardistische films

Sinds februari presenteert het Goethe-Institut Amsterdam in samenwerking met SMART Cinema twee keer per maand een nieuwe filmreeks met experimentele Duitse films. Deze biedt een boeiende reis door de geschiedenis van de experimentele en avantgardistische film in Duitsland vanaf het begin van de vorige eeuw tot nu.

 

Vandaag: uit het project 40jahrevideokunst.de – Werken uit de jaren ’90 in Duitsland

Een compilatie van de meest belangrijke kunstfilms uit de jaren ’90 in Duitsland (uit de collectie 40jahrevideokunst.de):

- 'Sweet Heart' (r.: Granular Synthesis, 1997, 7’30’’)

De film 'Sweet Heart‘ van het Duits-Oostenrijkse kunstenaarsduo Granular-Synthesis uit het jaar 1997 houdt zich met het menselijke gezicht, dus met het portret bezig. Hij toont een close-up van het hoofd van de performancekunstenares Akemi Takeya. De intensieve emotionele uitdrukking is op synthetische manier geproduceerd, maar wekt echte emoties bij de kijker.

- 'No Sunshine' (r.: Björn Melhus, 1997, 6’15’’)

Bjørn Melhus speelt in deze korte film vier personen die helemaal op elkaar lijken. In korte frasen communiceren deze personen met elkaar, tegen elkaar, in duet en in de richting van de camera. Melhus houdt zich in zijn video’s bezig met de voorwaarden van het individu in het tijdperk van de massamedia en communicatietechnologieën.

- 'Phoenix Tapes' (#3 Derailed / #4 Why don’t you love me? (r.: Christoph Giradet / Matthias Müller, 1999, 47’)

'Phoenix Tapes‘ is een collectie van momenten uit het oeuvre van Hitchcock; een passage door terugkerende constellaties en composities uit zijn filmen. Christoph Girardet en Matthias Müller tonen in de film niet alleen Hitchcocks gebruik van bepaalde, zich herhalende bewegingen en tekens, maar stelt ook een canon van gebaren samen die zowel de communicatie van de bioscopen als van het dagelijks leven omvat.

Agenda Goethe-Institut