Collectie DLD
Tentoonstelling
| Activiteit van externe partij |
|
|---|---|
| Datum: | dinsdag 1 mei 2007 |
| Locatie: | Gemeentemuseum Den Haag |
Tentoonstelling
Moderne Duitse kunst
De tentoonstelling Collectie DLD laat de hoogtepunten zien uit de collectie moderne Duitse kunst vanaf 1900. Grote namen als Emil Nolde, Max Beckmann, Franz Marc, Paul Klee en Wassily Kandinsky, Jörg Immendorf en Georg Baselitz zijn vertegenwoordigd, maar ook Reinhard Mucha, Anton Henning en Daniel Richter. De jonge kunstenaars Sebastian Gögel en Thorsten Brinkmann maken speciaal voor deze tentoonstelling een nieuwe installatie.
Het Gemeentemuseum bezit prachtige werken uit drie belangrijke perioden in de moderne Duitse kunstgeschiedenis: vroeg twintigste eeuw, de naoorlogse kunst en de hedendaagse kunst. Werken van Wassily Kandinsky, Alexej Jawlensky, Karl Schmidt-Rottluff, Heinrich Campendonck, Paula Modersohn-Becker, George Grosz en Max Pechstein geven een goed beeld van het fascinerende Duitse expressionisme uit het begin van de twintigste eeuw.
Eigen emoties
Door middel van kleur en lijn probeerden de expressionisten de werkelijkheid weer te geven vanuit hun eigen perceptie en emoties. Het is dan ook niet verwonderlijk dat, in de woelige decennia rond de eerste wereldoorlog, veel sociaal bewogen en politieke werken ontstonden. Maar de expressionisten vonden hun uitdaging ook in andere motieven zoals de mens in de (mistroostige) stad, het vrouwelijk naakt, de natuur en in (zelf)portretten. De persoonlijke benadering van het onderwerp bracht een scala aan technieken met zich mee: kunstenaars kozen dát materiaal waarmee ze zich het beste konden uitdrukken. In Collectie DLD is dan ook te ontdekken dat de grafische kunst een essentieel onderdeel is van het vroege Duitse expressionisme. Daarnaast worden ook werken getoond van kunstenaars als Kurt Schwitters en Jean Arp, die het expressionisme op een wat meer abstracte manier benaderen. De tweede periode is vertegenwoordigd door schilderijen van kunstenaars als Markus Lüpertz, Jörg Immendorf, Georg Baselitz en A.R. Penck. Deze kunstenaars worden tot het Neo-Expressionisme gerekend, dat zich afzette tegen de heersende kunststromingen van de jaren zestig.
Zinnelijk en rauw
De Neo-expressionisten grepen terug op alles wat was verworpen – subjectiviteit, openlijke emoties, autobiografische elementen, Duitse geschiedenis, symbolisme en een verhaallijn. De techniek is vaak zinnelijk en/of rauw. Een aparte zaal is ingericht met Gunther Forgs ‘The Hague Paintings’, die hij in 1988 speciaal voor het Gemeentemuseum maakte. De hedendaagse Duitse kunst zal inzichtelijk worden door toonaangevende actuele kunstenaars als Daniel Richter, David Schnell, Sebastian Gögel, Thorsten Brinkmann (waar het museum onlangs een foto van aankocht) en Anton Henning, die de schilder- en beeldhouwkunst weer met nieuw elan tegemoet treden: met een grote vitaliteit en een haast eclectisch gebruik van allerlei voorstellingen, motieven en citaten. Hoewel ze de schilder- en beeldhouwkunst op een eigen manier benaderen, blijkt in de tentoonstelling dat ze niet los te zien zijn van de Duitse traditie.
Het Gemeentemuseum bezit prachtige werken uit drie belangrijke perioden in de moderne Duitse kunstgeschiedenis: vroeg twintigste eeuw, de naoorlogse kunst en de hedendaagse kunst. Werken van Wassily Kandinsky, Alexej Jawlensky, Karl Schmidt-Rottluff, Heinrich Campendonck, Paula Modersohn-Becker, George Grosz en Max Pechstein geven een goed beeld van het fascinerende Duitse expressionisme uit het begin van de twintigste eeuw.
Eigen emoties
Door middel van kleur en lijn probeerden de expressionisten de werkelijkheid weer te geven vanuit hun eigen perceptie en emoties. Het is dan ook niet verwonderlijk dat, in de woelige decennia rond de eerste wereldoorlog, veel sociaal bewogen en politieke werken ontstonden. Maar de expressionisten vonden hun uitdaging ook in andere motieven zoals de mens in de (mistroostige) stad, het vrouwelijk naakt, de natuur en in (zelf)portretten. De persoonlijke benadering van het onderwerp bracht een scala aan technieken met zich mee: kunstenaars kozen dát materiaal waarmee ze zich het beste konden uitdrukken. In Collectie DLD is dan ook te ontdekken dat de grafische kunst een essentieel onderdeel is van het vroege Duitse expressionisme. Daarnaast worden ook werken getoond van kunstenaars als Kurt Schwitters en Jean Arp, die het expressionisme op een wat meer abstracte manier benaderen. De tweede periode is vertegenwoordigd door schilderijen van kunstenaars als Markus Lüpertz, Jörg Immendorf, Georg Baselitz en A.R. Penck. Deze kunstenaars worden tot het Neo-Expressionisme gerekend, dat zich afzette tegen de heersende kunststromingen van de jaren zestig.
Zinnelijk en rauw
De Neo-expressionisten grepen terug op alles wat was verworpen – subjectiviteit, openlijke emoties, autobiografische elementen, Duitse geschiedenis, symbolisme en een verhaallijn. De techniek is vaak zinnelijk en/of rauw. Een aparte zaal is ingericht met Gunther Forgs ‘The Hague Paintings’, die hij in 1988 speciaal voor het Gemeentemuseum maakte. De hedendaagse Duitse kunst zal inzichtelijk worden door toonaangevende actuele kunstenaars als Daniel Richter, David Schnell, Sebastian Gögel, Thorsten Brinkmann (waar het museum onlangs een foto van aankocht) en Anton Henning, die de schilder- en beeldhouwkunst weer met nieuw elan tegemoet treden: met een grote vitaliteit en een haast eclectisch gebruik van allerlei voorstellingen, motieven en citaten. Hoewel ze de schilder- en beeldhouwkunst op een eigen manier benaderen, blijkt in de tentoonstelling dat ze niet los te zien zijn van de Duitse traditie.
Reacties
Geen reacties aanwezig