Lezing: Mijn leven als proefkonijn
Schrijfster Karen Duve over haar boek 'Fatsoenlijk eten: Mijn leven als proefkonijn'

Karen Duve is bepaald geen gezondheidsfreak. Braadworstjes en zakken winegums belandden in haar winkelwagentje bovenop repen chocola en literflessen cola. Terwijl ze eens voor de diepvrieskist staat, komen er in minder dan geen tijd fundamentele vragen op: mag je dieren eigenlijk wel opeten?
En als we geen dieren eten, waarom dan wel planten? In hoeverre zijn we bereid om uit respect voor andere levende wezens iets op te geven? Wat is ethisch gezien juist? Kunnen we er zelfs persoonlijk profijt van hebben wanneer we onze gewoonten veranderen?
Op een gegeven moment besloot Karen Duve zelf uit te zoeken hoe het zat: ze probeerde verschillende voedingspatronen uit: organisch, vegetarisch, veganistisch en uiteindelijk zelfs fruitarisch: alleen datgene wat planten ons uit vrije wil schenken.
Nietsontziend, maar ook met oog voor het ongewild komische element in veel ideologische voedingswijsheden houdt ze zich intensief bezig met de vraag: Wat gun ik mezelf ten koste van anderen?

Karen Duve (Hamburg, 1961) woont met een muildier, een paard, een ezel, twee katers en meerdere kippen op een boerderij bij Berlijn. Haar romans 'Regenroman', 'Dit is geen liefdeskind' en 'Taxi' zijn bestsellers en in veel talen vertaald. Fatsoenlijk eten stond 43 weken op de Duitse bestsellerlijst en ontving meerdere prijzen en enthousiaste reacties. De vertaalster van het boek, Gerda Meijerink, gaat in gesprek met de auteur.