Lezing: Aleida Assmann - herinneringscultuur
Lezingencyclus Zeithistorische Perspektiven

Hoe gaan samenlevingen in overgang om met een gewelddadig verleden? Hoe worden traumatische gebeurtenissen verwerkt, vergeten of juist herinnerd? Wat zijn de gevolgen voor de hernieuwde gemeenschap?

De Duitse literatuur- en cultuurwetenschapster Aleida Assmann onderscheidt in haar werk verschillende strategieën in omgang met traumatisch verleden. De eerste is een traditionele vorm, namelijk ‘shared forgetting’, een strategie die vooral na burgeroorlogen voorkomt. De tweede biedt het tegenovergestelde, namelijk de ‘perpetual culture of remembrance’ – een innovatie van zo’n vier decennia na de Holocaust. Een derde model bieden de waarheids- en verzoeningscommissies van de vroege jaren negentig, met hun principe ‘to remember in order to forget’. Tenslotte stelt Assmann een vierde vorm voor die zij ‘dialogic remembering’ noemt, en die samenlevingen met een geschiedenis van excessief geweld een uitweg uit hun ‘memory clashes’ zou kunnen bieden.

Aleida Assmann is één van de grondleggers van de memory studies. Ze is sinds 1993 hoogleraar voor Anglistiek en Algemene Literatuurwetenschappen in Konstanz, en nauw betrokken bij het Exzellenzcluster ‚kulturelle Grundlagen von Integration’. In 2009 ontving ze de Max-Planck-Forschungspreis. Assmann publiceerde o.a. het standaardwerk Der Lange Schatten der Vergangenheit. Erinnerungskultur und Geschichtspolitik (München, 2006).

Zie ook het programma als pdf-bestand