Duitse media in de ban van het D-woord
De Duitsers pakken het wielrennen ongekend hard aan

Ducrot laakt de rol van de Duitse media in de crisis in het wielrennen. “De Duitse media hielden het oude systeem van dopingmisbruik in de wielersport zelf mede in stand. Maar nu komen ze plotseling met een moreel oordeel en proberen ze zich vrij te pleiten. De Duitse kranten zouden gewoon moeten doen waar ze goed in zijn: verslaggeven. Waarom zoeken ze bijvoorbeeld niet uit wat er die achtste juni (de dag dat Patrik Sinkewitz positief werd getest op testosteron-gebruik, red.) precies gebeurd is? Hoe kan het dat Sinkewitz nota bene tijdens een trainingskamp van zijn eigen ploeg de boel probeert te manipuleren? Dát moeten ze uitzoeken. Geen moreel oordeel vellen, maar een journalistiek oordeel.”

De Spuittour

Qua berichtgeving over de Tour zijn de Duitse kranten dit jaar inderdaad een vreemde eend in de bijt. Voor het sportieve aspect van de Tour is in het merendeel van Duitse kranten en tijdschriften als Spiegel, de Frankfurter Allgemeine Zeitung, Die Welt en de Berliner Zeitung slechts een bijrol gereserveerd, terwijl de dopingperikelen rond de Tour de volle aandacht krijgen. De Berliner Zeitung spant de kroon: de krant bericht deze Tour principieel alleen nog maar over doping. “De Tour en doping, de wielersport en de georganiseerde misdaad, dat en niets anders zullen onze onderwerpen zijn tijdens de Tour” beloofde de krant op de dag dat de Tour de France begon. Sindsdien brengt de krant alleen iedere dag een column met de veelzeggende titel "Die Spritztour", de spuittour.

Maar houdt een dergelijk beleid de slechte situatie van het wielrennen niet alleen maar in stand? Christian Schwager, sportredacteur van de Berliner Zeitung en een van de schrijvers van de column Die Spritztour, vindt van niet. “Wij hebben de problemen van het wielrennen niet de wereld ingeschreven. Ze zijn er. En als het wielrennen maar niet schoon schip wil maken, dan moeten wij maar een voorbeeld stellen.”

Blij is Schwager er echter niet mee. “Natuurlijk doet het pijn om dat waar het echt om gaat – de sport – links te laten liggen. Het is zwaar om steeds maar over doping te moeten schrijven, als journalist, maar ook als liefhebber. Maar aan de andere kant kun je je als liefhebber bij ieder prachtig duel dat wordt uitgevochten niet aan de gedachte onttrekken: gebeurt dit wel met zuivere middelen?”

Voor één persoon hebben alle dopingperikelen van de laatste tijd in ieder geval een positieve bijwerking: Jan Ullrich is opgelucht dat de Tour niet meer door ARD en ZDF wordt uitgezonden, maar door Sat.1, de commerciële zender die na de boycot van ARD en ZDF de fakkel overnam. In hun uitzendingen wordt gelukkig niet zoveel over doping gepraat, aldus Ullrich. Bij ARD en ZDF hadden ze het zó vaak over het D-woord, dat Ullrich de uitzendingen "alleen nog zonder geluid" kon verdragen.

Jonathan Witteman is redacteur van het Duitslandweb.

Benieuwd naar de columns van Christian Schwager? Klik hier!