Columns

Waarom moeilijk en zonder vrienden, als het ook makkelijk en met vrienden kan? De Europese partners voelen zich geschoffeerd door Merkels 'Pact voor concurrentiekracht'. Terwijl dat helemaal niet nodig is, zo legt econoom Carsten Brzeski in deze column uit.

‘Gorleben kent iedereen. Andere transporten met kernafval stuitten in het verleden nauwelijks op protest. Lubmin aan de Oostzee zal dat wel eens kunnen veranderen,’ schreef de taz een week geleden. En inderdaad: afgelopen zaterdag demonstreerden zo’n 3.000 man in Greifswald vlakbij Lubmin in het uiterste noordoosten van Duitsland. Journaliste Christine Steinhäuser groeide op naast de kerncentrale en volgt de protesten op de voet.

Het nieuws over het Loveparadedrama van Duisburg overspoelde eind juli de media. In al dat geweld van ontluisterende feiten dook één naam steeds weer op: die van Duisburgs burgemeester Adolf Sauerland. Ik kan er niets aan doen, maar ik vraag me dan af: hoe kan iemand die in 1955 is geboren nou Adolf heten?

De Europese financiële steun voor Griekenland is in Duitsland zeer ongeliefd. Maar dat is slechts één reden voor de impopulariteit van de regering-Merkel. Al voordat het Griekse drama zich eind vorig jaar ontvouwde, kampte de coalitie met verdeeldheid en onderlinge strijd.

Berlijn en Den Haag zien hun bezuinigingen vooral als nationaal pijnpunt. Maar Europese denktanks en commentatoren kijken mee – en trekken hun wenkbrauwen op, blogt opinieredacteur Mark Beunderman op de site van NRC Handelsblad.

Duitsers zijn zuinig. In een land waar harddiscounters zoals Aldi en Lidl bijna 50 procent marktaandeel hebben en grote mediawinkels met de slogan 'Geiz ist geil' (gierig is geil) klanten lokken, is spaarzaamheid volkssport. Volgens econoom Carsten Brzeski probeert de Duitse regering met forse bezuinigingen Europa een nieuwe les te leren.

Wie a zegt, moet ook b zeggen. Kent bondskanselier Angela Merkel dat spreekwoord niet? Sinds vorige week is duidelijk dat Griekenland aan de afgrond staat en financiële steun acuut nodig heeft. De problemen waaien niet meer over, zegt econoom Carsten Brzeski.

Duitsers houden van principes, zegt econoom Carsten Brzeski. Op tijd zijn, rechtlijnigheid en gezonde overheidsfinanciën bijvoorbeeld. Maar dat principiële en rechtlijnige leidt ook vaak tot ruzies, zoals in de discussie over het minimumloon.

De Europese Raad van 25 maart was een mijlpaal in de Europese geschiedenis. Het tijdperk van Duitse goedmoedigheid is definitief afgelopen. Duitsland geeft een nieuwe definitie aan zijn rol als stabiliserende factor in de eurozone.

Doelgericht, efficiënt en aan het eind van de wedstrijd vaak met de beker in de hand. Dat zijn de kenmerken van het Duitse voetbalelftal, maar niet van de nieuwe Duitse regering. De eerste 100 dagen van Merkel II volgden het motto: we zijn er even niet.