Zoeken

Op 18 maart 1990 beleefde de DDR zijn eerste vrije verkiezingen. Met 48 procent van de stemmen werd de Oost-Duitse CDU, gesteund door de CDU/CSU uit het Westen, de grote winnaar. De SPD stelde met een magere 22 procent ernstig teleur.

Het West-Duitse boulevardblad Bild kopte op 16 augustus 1961: `Het Westen doet niets!' Dat was een kernachtige samenvatting van de crisissituatie die de bouw van de Muur teweeg had gebracht. Het Westen accepteerde gelaten de nieuwe status quo, die zou standhouden tot de avond van 9 …

Het tweede kabinet-Brandt was lang niet zo succesvol als het eerste. Na de Ostverträge was het beste er vanaf bij de kanselier, zo bleek toen in 1973 de oliecrisis uitbrak. Brandt kon de economische problemen niet aan. Een jaar later leidde een spionageaffaire tot zijn val.

Het akkoord met Moskou en het aantreden van de nieuwe DDR-leider Honecker openden de weg naar ontspanning tussen de beide Duitslanden. In 1972 erkenden de BRD en de DDR formeel elkaars bestaan en werden beide landen lid van de VN. De West-Duitsers steunden Oost-Duitsland financieel …

De Ostpolitik kreeg vaart toen Willy Brandt in 1969 met een krappe meerderheid de verkiezingen won met de liberalen. Gesteund door de detente tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie opende hij lange onderhandelingen met de Russen. Met succes: de naoorlogse grenzen werden wederz…

Na de verkiezingen van 1969 vormden de SPD en de FDP samen een regering onder leiding van Willy Brandt, de charismatische leider van de SPD. Het was de eerste regering sinds het ontstaan van de BRD zonder CDU en CSU. De verhoudingen met de DDR zouden bepalend worden voor het succes …

In de jaren vijftig hing het voortbestaan van het communistische bewind in de DDR regelmatig aan een zijden draadje. In 1953 leidde de gedwongen hervorming van de economie tot een massale volkopstand. Deze kon alleen met tanks uit Moskou worden neergeslagen.

Konrad Adenauer werd in 1963 opgevolgd door de architect van het Wirtschaftswunder, Ludwig Erhard (CDU). Vanwege zijn succesvolle financiële politiek genoot hij een grote populariteit onder de bevolking. Desondanks werd zijn kanselierschap geen succes. Zijn regering (1963-1966) ble…

Begin jaren zestig nam de kritiek op de inmiddels 85-jarige Adenauer toe. Zelfs zijn eigen CDU-partij begon genoeg te krijgen van zijn autoritaire optreden. Een schandaal maakte voortijdig een eind aan zijn laatste termijn.

Adenauer had duidelijke ideeën over de te voeren buitenlandse politiek van West-Duitsland: de BRD moest nauwe betrekkingen aanknopen met de westerse bondgenoten en de DDR internationaal isoleren.