‘De mooiste man zag ik in Amsterdam’
Ein Abend in Amsterdam

'Ein Abend in Amsterdam' werd vorig jaar in het leven geroepen om een dwarsdoorsnede van de Duitse hedendaagse popmuziek te presenteren aan het Nederlandse publiek. Voor de tweede editie liet Paradiso afgelopen weekend vijf bands naar Nederland komen, die allemaal een eigen geluid hebben en stuk voor stuk weten te overtuigen.

De avond wordt geopend door F.S.K., een band uit München die zijn naam ontleent aan de afkorting van de Duitse filmkeuring ‘Freiwillige Selbstkontrolle’. De formatie die al sinds het begin van de jaren tachtig bestaat, heeft ongetwijfeld voor vollere zalen gestaan, maar laat zich hierdoor niet van haar stuk brengen. Een handjevol toeschouwers krijgt in veertig minuten een selectie uit het rijke oeuvre van de band voorgeschoteld: van Neue Deutsche Welle tot Techno, soms met een knipoog, maar steeds met een kritische ondertoon.

Ontwapenend en gracieus

De jonge honden van 1000 Robota, 17 en 18 jaar oud, nemen in de kleine zaal het stokje over. Met overgave spelen zij in dezelfde tijdsduur hun hele oeuvre, dat bestaat uit nummers met titels als ‘Wir bauen eine neue Stadt’ en ‘Hamburg brennt’. Hun energieke punkrock smaakt naar meer, maar zelfs als ze de tijd zouden hebben, zou meer onmogelijk zijn. Deze prille Hamburgse band heeft nog geen groter repertoire.

Op de klanken van The A-Team betreedt Anajo kort daarna het podium in de inmiddels iets beter gevulde benedenzaal. Met hun ontwapenende indierock, charme en niet in de laatste plaats enthousiaste schare meegereisde fans, weet de band uit Augsburg de zaal moeiteloos mee te krijgen. En wie de band niet had veroverd, verovert zanger Oliver Gottwald wel, als hij het publiek trakteert op een Nederlandse versie van het nummer ‘Amsterdam-Mann’.

Eva Jantschitsch, de multi-instrumentaliste met laptop van Gustav & Band komt uit Oostenrijk en is daarmee een beetje een vreemde eend in de bijt. Ze klaagt over het slechte geluid op het podium, toch is daar in de zaal niet veel van te merken. Gracieus stuurt zij haar dwarse muziek de zaal in, van Duitstalige nummers als ‘Soldatin oder Veteran’ tot een cover van Rage Against the Machine.

Overal Duitsers

Het publiek deze avond bestaat voor het overgrote deel uit Duitsers. Duitsers die in Nederland wonen, maar ook Duitsers die voor het festival uit Duitsland naar Amsterdam zijn gereisd. Zoals de fans van Anajo, of het groepje jongeren, dat speciaal voor Gustav uit Trier is gekomen. Het garderobepersoneel spreekt de bezoekers gemakshalve gelijk maar aan in het Duits.

De bands doen dat niet, die blijven het publiek in het Engels toespreken. Dat komt omdat het vanaf het podium moeilijk in te schatten is waar het publiek vandaan komt, legt Anton Spielmann, de frontman van 1000 Robota, na hun optreden in de kleedkamer uit. “Je wilt wel dat het publiek verstaat wat je tegen ze zegt”. Dat is in het geval van 1000 Robota tijdens het optreden niet zo veel, maar na afloop halen Spielmann en drummer Jonas Hinnerkort dat ruimschoots in. Ze vertellen dat ze tevreden zijn over het optreden. “Het was een heel open publiek en dat is altijd leuk om voor te spelen”, aldus Spielmann. Langer was door hun beperkte repertoire inderdaad niet mogelijk geweest, beamen ze, maar daar wordt aan gewerkt. In september verschijnt hun eerste volwaardige album.

Amsterdam-man

Even later zijn ook de mannen van Anajo aanspreekbaar, die kort daarvoor nog bezweet van hun optreden op zoek waren naar handdoeken. Wat is het verhaal achter het lied ‘Amsterdam-mann’ met de tekst ‘De mooiste man zag ik in Amsterdam’? Zanger Gottwald lacht, “Het is echt gebeurd, tijdens een schoolreisje naar Amsterdam, tien jaar geleden.” Gottwald zag toen samen met een vriendin de mooiste man die zij ooit hadden gezien. Het werd een running gag en een nummer op hun laatste album ‘Hallo, wer kennt hier eigentlich wen?’ (2007).

Speciaal voor het optreden in Amsterdam heeft de band het lied laten vertalen en heeft Gottwald drie weken lang geoefend op de uitspraak. Met succes, het nummer blijft weliswaar wat Duits klinken, maar is absoluut verstaanbaar. “Gelukkig zat de ui-klank er niet in”, merkt hij op, “dan was het een stuk lastiger geworden”.

Liever niet Engelstalig

Alle bands die deze avond spelen, zingen gedeeltelijk of uitsluitend in het Duits. Op de vraag of ze er wel eens over denken om ook Engelstalige muziek te maken, antwoorden Anajo en 1000 Robota beide met een stellig “nee”. Gottwald is ervan overtuigd dat dat zijn muziek niet ten goede zou komen. “Ik moet mijn hart in de teksten kunnen leggen, dat kan ik niet in het Engels, dat kan ik alleen in het Duits.”

De sfeer is ontspannen in de kleedkamer die Anajo en 1000 Robota delen. De bands die op deze avond optreden lijken hier sowieso veel plezier in te hebben. Gottwald bevestigt dat, “dat komt vooral door de uitstekende organisatie van dit festival”, voegt hij daaraan toe. Voor nieuwe optredens in Nederland zijn nog geen plannen, maar als het aan Anajo en 1000 Robota ligt komen ze graag snel terug om het Nederlandse publiek te veroveren.

Dansend de nacht in

Inmiddels dringen de elektronische klanken van de laatste live-band van de avond de kleedkamer binnen. Jeansteam is begonnen en die band wil Anajo zelf ook graag zien, terug de zaal in dus. Jeansteam is een sterke afsluiter van de avond en een goede opwarmer voor de DJ’s van het befaamde Keulse label Kompakt die nog volgen. Na een aanstekelijk optreden stuurt het Berlijnse collectief de zaal met hun hit ‘Ich singe keine Melodie’ dansend de nacht in.

“Het is eigenlijk wel fijn dat het niet zo druk is, dan kun je in ieder geval goed dansen”, zegt een van de zeldzame Nederlandse bezoekers van Ein Abend in Amsterdam aan het einde van de avond. Dat is waar, maar zo’n sterke line-up had toch een groter publiek verdiend.

Katja Geelhoed is historica en werkt bij de VPRO.

Aanbevolen door de redactie

FSK op Last.fm
Website 1000 Robota
Website Anajo
Anajo op MySpace
Website Gustav
Website Jeans Team
Website 'Ein Abend in Amsterdam'