Presidentiële partijpolitiek
Kandidaten bondspresidentschap onderdeel partijpolitiek

Dit voorbeeld toont al aan: ook de regeringspartijen bekijken de Präsidentenfrage vooral vanuit politiek-strategisch oogpunt. En hun kandidate Schwan mag dan kansloos zijn, dat betekent niet dat zij ook volstrekt onbruikbaar is - integendeel: de regeringspartijen hebben de nominering van Schwan aangegerepen om de oppositie af te schilderen als ouderwets en niet bij de tijds, omdat de oppositie de stap niet zou hebben aangedurfd om óók een vrouw te nomineren. Volgens de coalitiepartijen is de tijd rijp voor de eerste vrouwelijke president in de Duitse geschiedenis. Of SPD en Grünen ook een vrouw naar voren zouden hebben geschoven als zij niet bij voorbaat kansloos waren geweest, is echter hoogst twijfelachtig. Direct nadat vorig jaar duidelijk werd dat CDU/CSU de nieuwe bondspresident zou leveren, was het motto van SPD en Grünen al bekend: onder verwijzing naar de scheidende president heette het "een vrouw na Rau". Een geschikte kandidate was op dat moment nog in geen velden of wegen te bekennen. Maar daar ging het dan ook niet om: de regeringspartijen hoopten voor alles onrust te zaaien in de oppositionele gelederen en CDU-leidster Merkel onder druk te zetten om ook een vrouw te presenteren. De geschikte eigen kandidate werd er later bij gezocht, in de persoon van Gesine Schwan. Maar veel zal het niet uitmaken, aanstaande vrijdag. Dan wordt Horst Köhler gekozen tot negende bondspresident.

Mark Schenkel is student geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam en schrijft regelmatig artikelen voor het Duitslandweb. Momenteel studeert hij aan deHumboldt Universitätin Berlijn.

Zie ook Actueel Uitgelicht:
De opvolger van Rau: vrouw of Ossie?