Columns

Tuju hat Geburtstag. Alle leerlingen uit de brugklas zijn op zijn feestje uitgenodigd. Alleen – helaas helaas – is zijn verjaardag in stukken geknipt. De bedoeling? In tweetal de verschillende snippers van het verhaal op goede volgorde leggen, daarna vragen beantwoorden, daarna een creatieve verwerkingsopdracht. De éigenlijke bedoeling? Dat ik eens een lesje gewoon wat voor me uit kan zitten staren. Dat de léérlingen het werk doen, en niet ik.

Markus Söder deed het duidelijk met een sardonisch genoegen. De nieuwe minister-president van Beieren bevestigde op 24 april een christelijk kruis aan de wand van zijn residentie. In zijn deelstaat dienen vanaf 1 juni ‘kruizen zichtbaar bij de ingang van openbare overheidsgebouwen te hangen’.

Duitsers zijn geen goede diplomaten. Charme en flexibiliteit, zo meent mijn vrouw, zijn aan hen verloren gegaan. Meningsverschillen worden nooit opgelost met een compromis, maar met gebulder en vuist op tafel. Deze ‘hau drauf’-mentaliteit heeft soms succes, maar maakt weinig vrienden. Voor de toekomst van de eurozone belooft dit karaktertrekje weinig goeds.

Ik skype met een huilende Duitse vriendin, ze heeft liefdesverdriet. Haar ex-vriendje is een Scheißegoist en een Vollidiot en een Arsch, hij kan naar het einde van de wereld oprotten en ze mist hem verschrikkelijk.

Ergens tussen Duitsland en Tsjechië waren we ineens verdwaald, met de auto op een besneeuwd weggetje. De internetverbinding op m’n telefoon had geen bereik, dus konden we de juiste richting naar het Tsjechische skigebied niet vinden. Best romantisch, maar ook lastig. "Gewoon even wachten", zei mijn vriendin, "je weet zeker dat we Duitsland uit zijn op het moment dat het internet het weer doet."

Er komen driehonderdvijftig achtste-groepers naar school. Hun ogen zijn zo groot als de koekjes op de bordjes in de ontvangsthal. Hun wangen zijn rood van het buitenspelen. Het is kwart over twee, ze drommen bijeen samen met hun vaders en moeders en broertjes en zusjes.

Het is de laatste plek waar ik het had verwacht. Op een redactiefeest van een Berlijns cultureel tv-programma zegt een tekstschrijver tegen me dat het toch eigenlijk ‘héél goed is dat de huizen in Berlijn steeds duurder worden’. Ik ben verbijsterd: want naast de afwijzing van het rechtspopulisme is er eigenlijk maar één thema waarover men het hier in progressieve kringen roerend met elkaar eens is - en dat is hoe vreselijk de ‘gentrificatie’ is.

In Duitsland nemen ze de dierenliefde wel heel serieus. Op iets meer dan 80 miljoen inwoners lopen zo’n 8,5 miljoen honden rond. Daarom verbaast het niet dat honden nu ook mee stemmen over de toekomst van de SPD in de regering.

Wat hebben het loonakkoord in de Duitse industrie en het gloednieuwe regeerakkoord gemeen? Beide zijn eerste voorzichtige pogingen om Duitsland op te laten stomen in de 21ste eeuw. De grote visionaire doorbraak zijn ze echter niet.

"Guten Morgen liebe Leute", zeg ik op dinsdag het derde uur tegen een brugklas. "Ich hoffe, ihr hattet alle ein schönes Wochenende. Ich habe am Samstag zum ersten Mal selbst deutsche Käsespätzle gemacht. Das ist ein deutsches Rezept und…."