Ontvangst van de euro
Financële stelsel
Sinds de officiële invoering van de euro in 1999 - in 2002 werd de euro als betaalmiddel ingevoerd - hebben de centrale banken van de eurozone de verantwoordelijkheid voor de koers van de eigen munt overgeheveld naar de ECB. Voor Duitsland was dat een extra grote concessie, gezien de sterke positie van de D-Mark. Dat de ECB in Frankfurt is gevestigd, is dan ook geen toeval.
© wikimedia/Regi51/ccReichsmark
De harde, vanuit Frankfurt aangestuurde D-Mark was niet alleen het symbool van de succesvolle wederopbouw van (West-)Duitsland, maar droeg ook aanzienlijk bij aan de integratie van Europa.
Door het oorlogsverleden had Duitsland veel baat bij de Europese samenwerking. Duitsland werkte hiermee aan zijn zwaar gehavende reputatie en had ook een economisch belang bij een verenigd Europa als afzetmarkt voor Duitse producten. Omdat Duitsland zoveel bijdraagt aan Europa, wordt het land ook als de ‘betaal- en rentmeester van Brussel’ gezien.
Grote bedenkingen
Duitsland en met name de Bundesbank hadden aanvankelijk grote bedenkingen bij de komst van een centrale Europese munt. Het opgeven van de D-Mark stuitte ook op weerstand bij veel Duitse burgers. De munt werd geassocieerd met het succes van de Duitse economie sinds de jaren vijftig en was daardoor het troetelkind van veel Duitsers geworden. Als afschrikwekkend voorbeeld diende in Duitsland de hyperinflatie van 1923, waardoor de toenmalige Reichsmark ineens vrijwel niets meer waard was.
Een ander belangrijk argument voor de gemengde gevoelens in Duitsland over de invoering van de euro was dat het land de regie over de Europese munt moest delen met de andere deelnemers aan het europroject. Vooral Zuid-Europese landen als Spanje, Italië, Portugal en Griekenland kenden voor de EMU een ander monetair beleid, dat veel Duitse economen een doorn in het oog was. In het verleden financierden deze landen meermaals een begrotingstekort door geld bij te drukken of de rente te verlagen. Hiermee werden weliswaar impopulaire bezuinigingen voorkomen, maar deze methode werkte wel inflatie in de hand. Dat stond haaks op het Duitse beleid.