Margarethe von Trotta (1942)
Regisseurs, BRD 1949-1990

Von Trotta wordt tijdens de Tweede Wereldoorlog in Berlijn geboren. Haar moeder Elisabeth von Trotta is van adel en vlucht na de Oktoberrevolutie van 1917 uit Moskou. Haar vader, de getrouwde schilder Alfred Roloff, blijft buiten beeld.

Op haar achttiende vertrekt Von Trotta als au pair naar Parijs waar ze kennis maakt met de vernieuwende films van de Nouvelle Vague. Terug in Duitsland volgt ze acteerlessen. In 1964 maakt ze haar toneeldebuut en trouwt ze met uitgever Jürgen Moeller. Twee jaar later wordt zoon Felix geboren.

Vanaf 1967 speelt Von Trotta ook in films, onder meer van Rainer Werner Fassbinder en Volker Schlöndorff, met wie ze in 1971trouwt. Von Trotta werkt regelmatig met Schlöndorff aan films, niet alleen als actrice, maar ook als scenarist. Ze krijgt haar grote kans als ze met hem de Heinrich Böll-verfilming ‘Die verlorene Ehre der Katharina Blum’ co-regisseert. In 1977 volgt haar eerste eigen film: ‘Das zweite Erwachen der Christa Klages’. In haar debuut toont Von Trotta direct haar voorliefde voor vrouwelijke personages en hun gevoelsleven.

Met ‘Die bleierne Zeit’ (1981) breekt Von Trotta echt door als regisseur. De film is gebaseerd op het leven van de zusjes Ensslin, van wie de één, Christiane, als politiek journalist voor haar idealen strijdt, terwijl de ander, Gudrun, kiest voor het gewapend verzet van de Rote Armee Fraktion. De zussen - in de film heten ze Marianne en Juliane - worden gespeeld door Barbara Sukowa en Jutta Lampe. Von Trotta kwam het verhaal op het spoor toen ze na de begrafenis van RAF-terroriste Gudrun met Christiane sprak. De film wordt bekroond met de Gouden Leeuw in Venetië en de prijs van de internationale filmkritiek.

Hierna volgt de film ‘Heller Wahn’ (1983) waarin een vrouw (Hanna Schygulla) haar vriendin (Angela Winkler) uit haar schulp lokt, dit zeer tot ongenoegen van haar jaloerse echtgenoot. ‘Die Geduld der Rosa Luxemburg’ (1986), weer met Barbara Sukowa, is een persoonlijk portret van de revolutionaire communiste die in 1919 werd vermoord.

Na verschillende internationale producties wijdt Von Trotta zich in 1995 weer aan een Duits thema. In ‘Das Versprechen’ portretteert ze een Oost-Duits liefdespaar dat pas na de val van de Muur kan worden herenigd. De productie wordt gemengd ontvangen. Hoofdrolspeelster Corinna Harfouch - afkomstig uit de DDR – distantieert zich zelfs van de film.

Meer succes heeft Von Trotta in 2003 met ‘Rosenstraße’. Deze film is gebaseerd op ware gebeurtenissen uit 1942, toen de laatste joodse mannen in Berlijn door de Gestapo werden weggevoerd. Hun niet-joodse vrouwen protesteerden bij de gevangenis in de Rosenstraße, een uniek gegeven in de nazitijd.

Von Trotta is in 1991 gescheiden van Schlöndorff en woont tegenwoordig in Parijs. Ze geeft les aan de European Graduate School in Saas Fee en heeft in de afeglopen jaren verschillende tv-films geregisseerd. In 2010 verschijnt haar film 'Vision - Aus dem Leben der Hildegard von Bingen' over een 12e-eeuwse non. Ook werkt ze aan een film over de Duitse filosofe Hannah Arendt.