Opinie: Glamourboy als burgemeester
Klaus Wowereit tussen wal en schip

Klaus Wowereit is bekend. Vooral in Berlijn. Maar nog niet bekend genoeg. Vindt Klaus Wowereit. Daarom heeft de hoogste bestuurder van het Rotes Rathaus in Berlijn zijn autobiografie geschreven, op de leeftijd van 54 jaar. Sinds enkele weken toert hij door Duitsland, leest voor en deelt handtekeningen uit. Zijn onlangs verschenen levensverhaal '.. Und das ist auch gut so!' is een vergaande zelfbewieroking, opgetekend door dezelfde ghostwriter die Angela Merkel onder de loep genomen heeft. Wowereits boek blijkt een aaneenschakeling van zinnetjes als: "Kofi Annan en ik. Gerhard Schröder, Doris en ik. George W. Bush en ik. The Queen en ik.”

De stroom oppervlakkige trivia in Wowereits 'memoires' is adembenemend. Het geeft een inkijk in de wereld van de politicus wiens zorgvuldig gecultiveerde imago van extraverte partyanimal een essentieel onderdeel is van zijn strategie om de harten van de kiezer te bereiken.

De SPD-man doet het goed door zijn sex- appeal, zijn kordate en jeugdige verschijning. Zijn buitenissige privé-leven ligt op straat en de kiezers smullen ervan. Verder pronkt Wowereit met een een reeks bezoekjes aan de mondiale rich en famous, zoals zijn verrassende bezoek aan Arnold Schwarzenegger in Californië. Bij dezelfde “dienstreis” kwam hij ook over de vloer bij entertainer Thomas Gottschalk, die eveneens aan de westcoast woont. De burgemeester zet bij buitenlandse bezoekjes graag de bloemetjes buiten.

Love parade

Sinds het aantreden van de SPD-er in 2001 is de Berlijnse schuld van 60 miljard euro echter geen cent gedaald. Wel zette hij het mes in het enorme ambtenarenapparaat van de Duitse hoofdstad. Intussen toert de eeuwige optimist lekker voort. Op pagina drie van de Bild-Zeitung staan dagelijks de highlights uit de agenda van de burgemeester. "Was macht Klaus Wowereit heute”“. Daarachter meestal de onvermijdelijke bezoekjes.

Milieumaatregelen in Los Angeles, op de koffie in Parijs, een opening in New York. Sporters aanmoedigen in Japan, een homoparade in Zürich. En een weekje op safari in Namibië. De bijna 300.000 Berlijnse werklozen (volgens de officiële statistieken) zullen even moeten slikken. Want Wowereits economische balans is niet al te positief. Hij verjoeg dit jaar de Love Parade, meestal goed voor een miljoen betalende toeristen in de metropool. En ondernemingen als Deutsche Bahn, Sony en Daimler willen de Spreestad verlaten.

Harde jeugd

In zijn autobiografie heeft Wowereit 93 pagina”s nodig voor hij begint aan zijn eerste echte baan, als stadsdeelpoliticus in zijn geboortewijk Tempelhof. De ambitieuze jongeman groeit op in een eenvoudig gezin met vijf kinderen, zonder vader. Vroeg sterven een broer en een zus. Een andere broer raakt invalide. Het zal hem wilskracht gegeven hebben.

Als de CDU in 2001 in de corruptie van het Berlijnse bankenschandaal verzinkt, wordt Wowereit stadsvader en vormt een regering met de PDS, de opvolgers van de communistische apparatsjiks uit de DDR. Bij zijn aantreden volgt ook zijn coming-out. "Ich bin Schwul, und das ist auch gut so!”, verkondigt Wowi in het openbaar, onder druk gezet door de boulevardblad Bild. De uitspraak wordt op slag beroemd.

Hogerop

Zijn enige zorgen vormen zijn nachtelijke escapades, waarbij de champagnepret steeds voor Klatsch & Tratsch goed is. Bijvoorbeeld toen Wowereit voor het oog van de camera”s tongzoende met Désirée Nick, een travestiet die als b-actrice geldt.

De SPD-er wil hogerop. Volgens een recente enquête heeft een meerderheid van de Duitsers geen bezwaar tegen een homoseksuele kanselier. Wowereit begaat echter continu missertjes. "De integratie van buitenlandse kinderen is voor Berlijn van centraal belang”, stelt hij braaf in zijn boek. Onlangs beweerde de sociaal-democraat echter dat hij zijn kinderen niet in Kreuzberg naar school zou sturen. En alweer gaf “Der Regierende Bürgermeister” het verkeerde signaal. In plaats van de radeloze leraren en de gestresste ouders te steunen, die in de multiculturele wijk de jeugd nog enige manieren en kennis bijbrengen, laat de SPD-er het afweten als het om ondersteuning gaat. Terwijl hij zelf geen kinderen heeft.

Rob Savelberg is freelance journalist en woont in Berlijn. Hij werkt onder meer voor De Telegraaf en Knack.