'Loop niet in de val'
Verkiezingsblog Jacco Pekelder

Leipzig, 15 september 2005

Na een bezoek aan de inderdaad succes uitstralende Messe en de universiteit, waar we in benauwde sfeer het slaaptekort van de afgelopen nacht ondergaan, komen we bij het hoofddoel van de dag in Leipzig: het optreden van Gregor Gysi op een verkiezingsbijeenkomst van Die Linkspartei.PDS. Het valt niet mee. Gysi heeft de reputatie een begenadigd spreker te zijn. Jaren geleden heb ik hem in een debat in Nederland wel eens zien schitteren met korte discussiebijdragen. Nu biedt hij ons en de kleine menigte een moeizaam verhaal. Hij legt het belastingssysteem uit en presenteert alternatieve plannen om de welvaart opnieuw te verdelen over rijk en arm. Hij doet dat tot op het derde cijfer achter de komma. En hij waarschuwt het publiek steeds dat ze niet in de val moeten lopen van een SPD die zich nu weer sociaal opstelt. "Vergeet niet dat zij al die bezuinigingen hebben doorgevoerd. Daar moeten ze eerst eens de rekening voor gepresenteerd krijgen!"

Het is eigenlijk raadzamer de blik op het publiek te werpen. Dat verschilt drastisch van de menigtes in de West-Duitse steden waar we de andere bijeenkomsten bezochten. Hier zijn de lammen en blinden verzameld, als werden er brood en vissen uitgedeeld. Verliezers van de eenheid, vooral veel bejaarden en randgroepen. Ze laten in stille bewondering Gysi’s cijferwoede en morele verontwaardiging over Hartz IV over zich heengaan, natuurlijk nu en dan opgezweept tot een luid, maar kort applaus.

Dat Gysi zo vlak overkomt, ligt misschien ook aan de koers die de Linkspartei wil varen. Ze wil niet meer alleen tegenpartij zijn, maar eigenlijk liever als redelijk alternatief overkomen. Na afloop legt de Saksische campagneleider van de Linkspartei.PDS, Thomas Westphal, ons dat uit. Die redelijke, goedbecijferde aanpak moet er toe leiden dat de PDS, sinds de samenwerking met de West-Duitse protestpartij WASG zich vast kan nestelen in het Duitse partijenlandschap, liefst zelfs als derde kracht na CDU en SPD. Met puur protest zou de partij nu misschien net iets meer scoren, maar zonder een echte boodschap zou die winst op drijfzand gebouwd zijn. In die val, de derde van de dag, wil de Linkspartei niet lopen. Daarom heeft het campagneteam ook tamelijk neutrale plakkaten gemaakt van de beide lijsttrekkers Gysi en Oskar Lafontaine.

Na die spannende kijk in de keuken, is het tijd voor gezang, mede wegens de verjaardag van onze Koreaanse delegatielid. Met mijn Napolitaanse collega zing ik O, sole mio, wat de Koreaanse jarige beantwoord met een prachtige, zij het onverstaanbare Verre Oosten-schlager. Daarna een nightcap in het hotel en acht uur slaap voor de boeg! Morgen hoeven we pas om half twaalf naar Dresden.

Wahlblog 16 september >>