Klaus Kinski (1926-1991)
Acteurs, BRD 1949-1990

Nikolaus Günther Nakzynski ofwel Klaus Kinski wordt in 1926 geboren in de vrije stad Danzig. Tijdens de Tweede Wereldoorlog dient hij in het Duitse leger. In Nederland wordt hij gevangen genomen door de Engelsen. Hij brengt twee jaar door in een Engels krijgsgevangenenkamp. Hier leert hij toneelspelen op een geïmproviseerde bühne. Na zijn vrijlating in 1946 vindt Kinski werk in het prominente Berlijnse Schlossparktheater. Zijn woede-uitbarstingen beginnen hem hier al parten te spelen. Als hij een keer in een kwade bui de ruiten inslaat, wordt hij ontslagen.

Kinski gaat op eigen voet verder. Hij maakt naam als de ‘Ein-Mann-Wanderbühne’ die in verschillende theaters teksten van schrijvers en filosofen als Rimbaud, Nietzsche en Tucholsky voordraagt. In de loop der jaren worden in totaal zo’n 25 langspeelplaten met voordrachten van Kinski uitgebracht. Vanaf 1960 wordt hij bekend bij het bioscooppubliek met zijn rollen in verfilmingen van de boeken van de Engelse journalist en misdaadauteur Edgar Wallace. Kinski speelt altijd de slechterik.

Met deze typecasting weet hij ook door te dringen tot internationale producties. Zo krijgt hij een bijrol in het met Oscars bekroonde ‘Dr. Zhivago’ (1965). Alleen al in de jaren zestig speelt hij in meer dan 55 films. In deze periode is hij getrouwd met Ruth Brigitte Tocki, met wie hij dochter Nastassja krijgt. In 1952 kreeg hij met zijn eerste vrouw al dochter Pola.

Kinksi komt op het witte doek pas echt tot bloei aan de zijde van regisseur Werner Herzog. De rol van de tot waanzin gedreven goudzoeker Don Lope de Aguirre in ‘Aguirre - der Zorn Gottes’(1972) is hem op het lijf geschreven. Prachtig is ook zijn optreden in ‘Fitzcarraldo’ (1982), als de operafanaat die vastbesloten is de muziek naar de Peruaanse jungle te brengen, ook al moet hij daarvoor idiote dingen doen. In ‘Cobra Verde’ (1987) speelt hij ten slotte een Braziliaanse bandiet die naar Afrika vertrekt en zich daar inlaat met de gevaarlijke slavenhandel. In de films van Herzog krijgt Kinski steeds dezelfde soort rollen: altijd weer eindigt zijn personage in razernij en wanhoop. Soms is het de vraag waar het personage begint en de echte Kinski ophoudt.

Na de breuk met Herzog – de twee vlogen elkaar continu in de haren - wijdt Kinski zich als regisseur aan zijn enige eigen film ‘Kinski Paganini’ (1989) waarin hij zelf de rol van de duivelse vioolspeler Niccolo Paganini speelt. Als de film flopt, trekt Kinski zich terug in zijn huis in Californië. Hij kampt met gezondheidsproblemen. In 1991 overlijdt hij aan een hartaanval.

Actualisatie: Kinski's dochter Pola heeft in 2013 een boek uitgebracht waarin ze beschrijft hoe haar vader haar seksueel misbruikte en het gezin terroriseerde. Dat laatste heeft ook haar zus Natassja Kinski beaamd in interviews.