Gegen die Wand (2004)
Films, Duitsland 1990-2010

De debuterende actrice Sibel Kekilli speelt met verve de rol van de jonge Hamburgse Sibel. Sibel komt uit een traditioneel Turks gezin: moeder draagt een hoofddoek, vader een baard. Haar broer is beschermend, op het agressieve af. Om te ontsnappen uit het benauwende migrantenmilieu trouwt ze met de Duitse Turk Cahit, die ze nota bene in een psychiatrisch ziekenhuis heeft ontmoet.

Met de twintig jaar oudere Cahit – een intense rol, gespeeld door Birol Ünel - gaat het niet best. Hij treurt om het verlies van zijn geliefde en is stevig aan de drank. Hij heeft een baantje als glazenophaler in een Hamburgse bar en rijdt in de eerst scène met zijn auto op een muur in (‘Gegen die Wand’).

Door het huwelijk met Cahit kan Sibel eindelijk doen wat ze altijd wilde: roken, drinken, dansen en vrijen. Cahit vindt het wel best. Hij speelt het spel mee, totdat hij echt verliefd wordt op de vrijgevochten Sibel en het noodlot opnieuw toeslaat.

Sibel en Cahit zijn geen stereotype Duitse Turken, als die al bestaan. Ze horen net zo thuis in het Hamburgse als in het Turkse milieu. Ook al brengt Fatih Akin het benauwende migrantenmilieu ijzersterk in beeld, hij is geen moraalridder en wijst niet met het vingertje. ‘Gegen die Wand’ is daarom ook geen film over migranten maar over twee dolende zielen. Het is een tragisch liefdesverhaal, ondersteund door een Turks orkest dat opgesteld aan de voet van de Bosporus als een Grieks koor de handeling zo nu en dan bezingt.

Met deze film won Akin op het internarionale Berlijnse filmfetival de Berlinale de hoofdprijs de Gouden Beer en de prijs van de internationale filmkritiek.