Zoeken

Even is het alsof er een gat midden in Berlijn is geslagen: de Volksbühne, een van de bekendste theaters van Duitsland, is deze zomer van zijn twee markante symbolen ontdaan. Weg is het enorme ijzeren wiel op het grasveldje, weg zijn de neonletters ‘OST’ boven op het dak. Het is de…

…ik eigenlijk nog nooit over nagedacht’. Ik ben er niet eens meer zo verbaasd over. Onze Kita ligt direct naast het grootste drugspark van Berlijn, maar te doen alsof het niet zo is, hoort er hier in Kreuzberg net zo bij als het kopen van veganistische crackers voor de kinderen.…

Als Rieham Saddagh haar verhaal houdt, valt het publiek in de trein nog wat stiller. 28 jaar is ze, in spijkerbroek en met hoofddoek. Anderhalf jaar geleden vluchtte ze van Syrië naar Duitsland, en ze is op deze 29ste juni net als ik spreker op een TedX-event in een speciaal gehuurde t…

De Kaiserschmarren zijn extra dik, de bierglazen extra groot en uit het raam zie ik een adembenemend mooi Alpenlandschap. Zelden zo’n welvarende idylle gezien als de Beierse berg waar ik nu in een Gasthof zit. Alleen als ik naar de wc loop, wordt mijn behaaglijke sluimertoestand ineen…

De eerste en de vierde hebben we gehad, de derde moet nog. Bij de eerste en de vierde krijg ik het abstracte denken van de onderbouwleerlingen nét over de streep, bij de derde wordt het te veel, zo schat ik in. “Hoe lang gaat dit nog duren?” vraagt een jongen uit twee havo.

Het was wat mij betreft een van de meest beeldbepalende affaires van het jaar, de val van de gesjeesde minister Karl-Theodor zu Guttenberg. Begin dit jaar struikelde hij over zijn bij elkaar geplakte proefschrift. Aan het einde van 2011 was het een overmoedige poging tot eerherstel waar…

Toen de kernramp in Japan plaatsvond, was ik voor een half jaar in Berlijn. Terwijl ik mee ging in de Duitse afkeer van kernenergie, leek in Nederland zich niemand echt druk te maken. Het is een merkwaardige ervaring als de enige Nederlander die je nog begrijpt, Frans Bauer blijkt te zi…

Eindelijk, de zee! Het ruisen hoor ik al als we over het zandweggetje lopen, ik moet me bedwingen er niet heen te rennen. Maar dan, als we bij het strand aankomen, ben ik toch even teleurgesteld. Waar zijn ze nu, die rollende witte golvenkoppen, die deinende, bijna woeste watermassa die…

Het gesprek verloopt geconcentreerd, mijn interviewpartner, een Zuid-Duitse ambtenaar, krijgt er rode koontjes van. Ik kijk heimelijk op mijn horloge: een half uur heb ik nog om haar tot openhartiger uitspraken over het lokale vluchtelingenbeleid te bewegen. Maar dan hoor ik achter me e…

Het is weer de tijd van het jaar waarin docenten met pijn in de kaken van het glimlachen hun lokalen op staan te leuken. Waarin ze opscheppen over mooie projecten en leuke uitwisselingen, de liedjes van Peter Fox op repeat zetten, nog maar eens een poster van het Goethe Institut ophange…