Rudi Carrell overleden
Nieuws

Rudi Carrell, die tot de grote sterren van de Duitse tv-geschiedenis behoort, droeg volgens Duitse media zijn laatste momenten “met waardigheid”. Carrell was verstokt kettingroker en had zich in zijn lot geschikt sinds artsen begin 2005 terminale longkanker constateerden. “Ik zal nog lang als herhaling voortleven”, sprak hij. In februari kreeg de showmaster nog de Gouden Camera uitgereikt voor zijn hele oeuvre. Carrell was bij de ceremonie nauwelijks nog in staat een woord uit te brengen, de ziekte had zijn stembanden aangetast. "Het was een eer om in dit land en voor dit publiek tv te mogen maken," sprak hij, zichtbaar geroerd. Het was zijn laatste grote tv-optreden.

Carrell werd in 1934 in Alkmaar geboren als Rudolf Wijbrand Kesselaar. Zijn vader trad als kleinkunstenaar op onder de naam André Carrell, en toen Rudolf een keer voor zijn vader moest invallen, gebruikte hij de naam Rudi Carrell. 

Grappig accent

Carrell begon zijn carrière bij de radio: in 1955 trad hij wekelijks op in het AVRO programma ‘De bonte dinsdagavondtrein’. In 1959 kwam zijn doorbraak op tv met de ‘Rudi Carrell Show’. Met dit programma won hij in 1964 de Zilveren Roos van Montreux voor zijn Robinson Crusoe Show met Esther Ofarim.

Het jaar daarop begon zijn carrière in Duitsland, toen Radio Bremen interesse toonde in de Nederlandse komiek. Ook daar kwam hij al snel op tv met het programma ‘Am laufenden Band’, de Duitse versie van het Nederlandse programma ‘Eén van de acht’. De Duitse tv-kijkers liepen weg met de Nederlander met dat grappige accent. Zijn hele carriëre door behield Carrell, die grammaticaal perfect Duits sprak, zijn Nederlandse accent en maakte het tot zijn handelsmerk.

Songfestival

Carrell presenteerde de afgelopen vier decennia een groot aantal shows in Duitsland. Na 'Am laufenden Band' volgden zijn eigen ‘Rudi Carrell Show’ in de jaren zeventig, programma’s als ‘Rudi’s Tagesschau’ in de jaren tachtig en het satirische ‘7 Tage 7 Köpfe’ in de jaren negentig. Bovendien speelde hij in meerdere Duitse films mee, al waren die niet allemaal even succesvol. In Nederland kwam Carrell nog één keer terug op tv met de ‘1-2-3 show’, in 1983.

Naast showmaster was Carrell ook populair als zanger. Zo won hij in 1960 het Nederlandse songfestival, waardoor hij in datzelfde jaar meedeed aan het Eurovisie Songfestival. Daar werd hij twaalfde met het liedje ‘Wat een geluk’. Zijn grootste hit scoorde Carrell in 1975 in Duitsland met ‘Wann wird’s mal wieder richtig Sommer’, een vertaling van de hit van Gerard Cox uit 1973 ‘Het is weer voorbij die mooie zomer’.

Khomeiny

Carrell veroorzaakte met zijn tv-programma’s een aantal schandalen in Duitsland. De bekendste is dat uit 1987, toen in ‘Rudi’s Tagesschau’ een filmpje getoond werd waarin vrouwen hun slipjes naar de Iraanse ayatollah Khomeiny gooiden. Het werd wereldnieuws, in Teheran werden woedende betogingen gehouden en Carrell werd met de dood bedreigd.

In 2002 besloot Carrell niet meer voor de camera’s op te treden, al bleef hij achter de schermen nog wel actief. Nadat zijn ziekte was geconstateerd, nam hij definitief afscheid op 30 december 2005, door nog één keer op te treden in ‘7 Tage 7 Köpfe’. Vanwege de aantasting van zijn stembanden sprak hij geen woord. Hij kwam op, liet een glas water over de schoot van collega Harald Schmidt vallen - een running gag in de show - draaide zich om, zwaaide en knipoogde naar het publiek en verdween weer van het toneel. Hij ontving een staande ovatie.

Nederlands-Duitse betrekkingen

Carrell was één van de populairste Duitse showmasters ooit. Met zijn losse en charmante manier van presenteren was Carrell een geheel nieuwe verschijning in het stijve Duitse televisielandschap. Waar de Duitsers tot dan toe pompeuze shows gewend waren, bracht Carrell snelle grappen op familiaire toon en stond het dagelijks leven bij hem centraal.

Daarmee beïnvloedde hij ook de manier waarop Duitsers naar Nederlanders keken. Het beeld van het grappige, ongecompliceerde en losse buurvolk met dat schattige accent is voor een groot deel door Carrell bepaald. Hij ontving vele onderscheidingen voor zijn werk. Zo werd hij in Nederland in 2001 benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In Duitsland had hij al in 1985 het Bundesverdienstkreuz ontvangen vanwege zijn verdiensten voor de Nederlands-Duitse betrekkingen.

Duitse pers over de dood van Carrell:
Spiegel Online
"Mein Leben war aufregend genug"

FAZ.NET
Rudi Carrell ist tot

Süddeutsche Zeitung
Rudi Carrell

ZDF Heute.de
Rudi Carrell ist tot