Royalty-sfeer proeven in Delft
Gastcolumn

van Doris Abitzsch en Anne-Will Fisser

(24 april 2004) Al maanden stond het in onze agenda genoteerd: 24 april, de trouwdag van Prins Johan Friso en Mabel Wisse Smit . Doris uit Leipzig is een stereotype Duitse Máxima-aanbidster en Anne-Will deelt de passie voor alles wat naar adel riekt. Beiden zijn we onverschrokken Promi-Jäger. Onder het mom van onderzoeksjournalisme gingen we naar de Oude Kerk in Delft om het gedrag van Duitsers bij koninklijke evenementen in Nederland te bestuderen. Want dat er Duitsers zullen zijn, stond van tevoren als een paal boven water.

We bevinden ons, als gedegen onderzoeksjournalisten, tussen het volk en stellen belangwekkende vragen. Mevrouw Berends uit Dodewaard en haar dochter Adelein willen Friso en Mabel een hart onder de riem steken. "In het interview werden alleen maar negatieve vragen gesteld. Je kunt wel blijven zaniken, maar het leven gaat gewoon door." Op de vraag wat ze van de Duitse belangstelling vindt, antwoordt mevrouw Berends: "Ik vind het heel leuk, dat wij in de belangstelling staan. Ik heb ook Duitse familie (als ik de kans krijg, doe ik ze de groeten) en ik weet zeker dat ze voor het kastje zitten."

Strikjes

Ondertussen stijgt de spanning. Er wordt druk gebeld met het thuisfront en nieuwsgierige collega's: de tv-uitzending is per slot van rekening al begonnen, maar de mensen achter de dranghekken hebben geen weet van Mabels jurk. De geruchtenstroom komt op gang: "Er zitten allemaal strikjes op haar jurk!" Een schok gaat door de menigte.
Achter ons horen we opeens Duitse stemmen. Besloten wordt even te wachten met het interview, omdat we onze kostbare plek niet op willen geven. Maar goed ook, want de gekroonde hoofden begeven zich langzamerhand van het stadhuis naar de Oude Kerk. Geklap en gejuich weerklinken wanneer Koningin Beatrix, Prins Willem-Alexander en Prinses Máxima arriveren. Helaas krijgt Anne-Will er niets van mee, omdat ze het hele tafereel gadeslaat vanuit het schermpje van haar digitale camera. Doris hangt over het dranghek, om met haar professionele spiegelreflexcamera kiekjes voor de achterblijvers in Leipzig te schieten.

De dienst loopt ten einde. Het wordt weer drukker om ons heen. Het bruidspaar verschijnt en weer ziet Anne-Will praktisch niets, omdat ze stug blijft volhouden foto's te nemen. De treurige slotsom is, dat Friso en Mabel anderhalve meter langs haar rijden, maar zij ze niet ziet. De koningin krijgt natuurlijk ook veel respons, maar bij de grote bus royalties die volgt, verslapt de aandacht. Het is gewoon te veel. De menigte wil er nog niet aan, maar feitelijk is het Schluss mit lustig. Op naar de eerste de beste lunchroom. Aldaar weten we geen boe of ba meer te zeggen. Opeens komen er drie met hoofddeksel getooide dames met hun drie begeleiders in lange jassen naast ons zitten. Verrek! Het zijn die dames die we in de hoedjesparade voorbij hebben zien trekken, en van wie we de kledij nogal bekritiseerd hebben. Ze bestellen champagne en toosten op het huwelijk van hun nicht!
Wir sind dabei, wenn's passiert!

Doris Abitzsch is stagiair op de Onderwijsafdeling van het Duitsland Instituut Amsterdam en Anne-Will Fisser zit in de redactie van het Duitslandweb.