Boeken

De Europese Unie is impopulair, omdat mensen er te weinig van weten, stelt Robert Menasse. In zijn roman ‘De Hoofdstad’ probeert hij de Europese instituties een menselijk gezicht te geven. Donderdagavond presenteerde hij de Nederlandse vertaling in het Goethe Institut in Amsterdam, waar hij in gesprek ging met journalist en schrijver Jeroen Kan.

Europa heeft altijd de gemoederen bezig gehouden. Tussen de wereldoorlogen schreven auteurs als Stefan Zweig en Joseph Roth over een Europa in verval. Na de val van de Muur bogen Milan Kundera, György Konrád, Günter Grass en Hans Magnus Enzensberger zich over de kernwaarden van Europese identiteit. De eerste roman over de Europese Unie verscheen vorig jaar: 'Die Hauptstadt' van Robert Menasse werd meteen bekroond met de Deutsche Buchpreis. Zijn roman wordt in tientallen talen vertaald, van het Arabisch tot het Zweeds. De Nederlandse vertaling verschijnt komende week.

“Fatma Aydemirs debuut kan voor de boekenwereld worden wat Fatih Akins ‘Gegen die Wand’ was voor de filmwereld”, schrijft recensent Maren Keller in Der Spiegel. Net als Akin zet Aydemir een sterke vrouwelijke hoofdpersoon neer, die weigert de wereld te accepteren zoals die is.

Op zoek naar een 'moderne Duitse klassieker' voor een vriendin ontdekt Britta Böhler dat 'Die verlorene Ehe der Katharina Blum' van Heinrich Böll in het Nederlands alleen nog maar tweedehands te krijgen is.

“Theater en kunst, muziek en literatuur, mode en schoonheid, lust en laster, alles dringt zich, als onder een brandglas, samen.” Zo sprak Erich Kästner over zijn leven in Berlijn in de late jaren twintig. In ‘Sonderbares vom Kurfürstendamm. Berliner Beobachtungen’ (2015) heeft redactrice en Kästner-kenner Sylvia List de meest uiteenlopende teksten uit de nalatenschap van Kästner verzameld.

Olga Grjasnowa geldt als een van de grote talenten binnen de Duitse migrantenliteratuur. Maar zelf is ze niet blij met dit label. Het is ook een dubieuze categorie, vindt auteur en juriste Britta Böhler.

Schnitzels en schuttersfeesten in plaats van dichters en denkers: Heinz Strunk vertelt in zijn boek ‘Fleisch ist mein Gemüse’ hoe het was om op te groeien in de Noord-Duitse provincie van de jaren tachtig. Hij schreef een tragikomische roman, een coming-of-age-verhaal en een sociale studie in één. Het is een van de favoriete boeken van communicatie-medewerker Petra Schulze Göcking, die zelf in de Duitse provincie opgroeide.

Auteur en juriste Britta Böhler breekt een lans voor vrouwelijke auteurs. Die mogen wat haar betreft meer worden gelezen en vertaald. 

De verschijning van de Nederlandse vertaling van ‘Der Untergang des Abendlandes’ wordt vanavond met een debatavond in de Amsterdamse muziektempel Paradiso gevierd. Opmerkelijk, want het boek van de Duitse filosoof Oswald Spengler is al bijna 100 jaar oud en tamelijk onleesbaar. Historicus Hanco Jürgens van het Duitsland Instituut heeft zijn bedenkingen bij de ‘revival’.

De naam Florian Illies heb ik voor het eerst gehoord toen hij zeventien jaar geleden zijn satirische roman 'Generation Golf' publiceerde. Dit boek over de onverschilligheid en consumptiedrift van Illies en zijn vrienden is niet alleen grappig en vlot geschreven, het was ook herkenbaar. Illies weet het levensgevoel van een generatie te verwoorden die in het Duitsland van de jaren tachtig volwassen werd. Jaren waarin Kohl tot kanselier werd gekozen, geld verdienen belangrijk was en koffie met melk ineens ‘cappuccino’ ging heten.