Literatuur op het podium: Lesebühnen en slam poetry

Lesebühnen

In Berlijn en ook elders in Duitsland viert de spoken-word-cultuur hoogtij. Poëzie, literatuur en cabaret worden door meerdere voorlezers voorgedragen in theaterzaaltjes of cafés. De toon is luchtig, de setting ontspannen, het publiek kan wat drinken en hoeft niet muisstil te zijn. Op deze manier wordt literatuur iets dat je samen beleeft.

Een bekende Lesebühne in Berlijn is Reformbühne Heim und Welt. Hier leest een groep cabaretiers elke zondagavond korte stukken voor. Bekend geworden bij de Reformbühne is schrijver Wladimir Kaminer, maar ook schrijvers als Jacob Hein en Ahne.

Slam poetry

Een andere tak van literatuur op het podium vormt de slam poetry, die halverwege de jaren negentig uit Amerika overwaaide en nergens in Europa zo populair is als in de Duitstalige landen. Verschillende poëten – of liever: slammers - bestrijden elkaar op het podium met eigen, soms geïmproviseerde poëzie. De toeschouwers bepalen, door applaus of met punten, welke poëet als winnaar uit de bus komt. Vorm en inhoud van slam poetry zijn niet voorgeschreven, alles mag, zolang de dichter maar zijn eigen creatie declameert.

Een grote gemeenschap van twee- à drieduizend actieve slammers doorkruist heel Duitsland van de ene slam naar de volgende. In Berlijn en Hamburg zijn meerdere poetryslams per week. Bekende poetry slammers in de periode 2010-2015 zijn Tobias Kunze, Lars Ruppel, Sebastian 23, Theresa Hahl en Bas Böttcher. Nagenoeg alle slammers zijn ook presentator, acteur, schrijver, DJ, zanger of cabaretier. Een hoogtepunt is het jaarlijkse kampioenschap voor de Duitstalige landen, de Slam. Dat is behalve een krachtmeting ook een gezellige reünie van de Slamily.