De herontdekking van het ‘ik’
De terugkeer naar het persoonlijke in de literatuur, BRD 1969-1977
Persoonlijke identiteit is een belangrijk thema in de Duitse literatuur van de jaren zeventig. Schrijvers vonden dat er te weinig aandacht was geweest voor esthetiek in de roerige jaren zestig. De politieke benadering van de literatuur werd vervangen door een meer individuele.
© Wikimedia/Regani/ccPeter Schneider was een van de schrijvers die in zijn werk een meer individuele benadering koos.
De West-Duitse studentenbeweging versplinterde. Sommige voormalige deelnemers aan de opstanden zochten hun toevlucht in de drugsscene, anderen bekeerden zich tot onbekende Aziatische religies, of sloten zich aan bij communes, sektes, of terroristische groeperingen.
Literatuur maakte een revolutionaire ommekeer door, een Tendenzwende, en stond steeds meer in het teken van de ontdekking van het ‘ik’. Daardoor kwam er ruimte voor de autobiografie als literair genre. Ook deed de autobiografische stijl, een mengeling van eigen beleving en verzinsel, zijn intrede in de literatuur.
Een ander fenomeen was de opkomst van de vrouwenliteratuur. In de jaren vijftig en zestig was er niet veel aandacht geweest voor de vrouwenemancipatie. Nu verscheen er een breed spectrum aan vrouwenliteratuur.