Sterne (1959)
Films, DDR 1949-1990
Het ontroerende oorlogsdrama ‘Sterne’ werd gemaakt in een tijd dat de SED de censuur in de DDR flink opvoerde. Regisseur Konrad Wolf, die als soldaat in het Russische Rode Leger had gediend en dus een goede naam bij de communistische partij had, kreeg het toch voor elkaar een film zonder partijpropaganda te maken.
Het oorlogsdrama 'Sterne' kreeg een speciale prijs op het filmfestival in Cannes. Zie ook:DEFA-Stiftung.
‘Sterne’ is het kleine, persoonlijke verhaal van twee mensen die elkaar vinden. Walter is een Duitse onderofficier die tijdens de Tweede Wereldoorlog in een kleine Bulgaarse stad is gestationeerd. Op een dag stopt er een transport van Griekse joden dat op weg is naar Auschwitz. Walter leert een van hen, Ruth, kennen door het prikkeldraad heen. Hij is onder de indruk van de jonge vrouw en begint aan zijn missie te twijfelen. Door Ruth ziet hij ineens waar hij mee bezig is. Walter komt in conflict met zijn superieuren en zijn medesoldaten. Het plaatselijke verzet trekt hem aan, maar hij wil zijn heldhaftigheid toch beperken tot de redding van Ruth. Als die redding mislukt, wordt Ruth op transport gezet.
‘Sterne’ valt op door zijn ongewone beeldtaal. Het gevoel dat de geliefden hebben - ze zijn verbonden én gescheiden - wordt door ongebruikelijke perspectieven en contrasterende montage goed overgebracht. De titel van de film slaat op de sterren die de joden in het Derde Rijk op hun kleding moesten naaien.
Zowel in het Oosten als in het Westen werd ‘Sterne’als één van de beste naoorlogse films beschouwd. Het ontroerende verhaal en de experimentele cameravoering vulden elkaar perfect aan. De film kreeg een speciale juryprijs op het filmfestival in Cannes in 1959. Hoewel het een Oost-Duits/Bulgaarse coproductie was, werd hij in Cannes als alleen Bulgaars beschouwd. 'Sterne' werd anders niet toegelaten in Cannes omdat in die tijd de BRD en veel andere landen de DDR niet als staat erkenden.
Voor de West-Duitse versie van de film werd het einde geschrapt waarin Walter - naar goed antifascistisch gebruik - ervoor kiest om zich na de oorlog aan te sluiten bij het communistische verzet.