Duitse vragen zonder Nederlandse antwoorden
Gastcolumn

Columns - 12 september 2003

Ik loop inmiddels al vijf jaar rond in Nederland. Onlangs heb ik mijn studie in het noorden verruild voor werk in het westen - een vaak voorkomend verschijnsel voor menig afgestudeerde Nederlander en een bekend fenomeen in Duitsland. Maar ik ben Duitser in Nederland.

van Ulrike Nagel

Over 'kassa' gesproken: waarom zitten achter Nederlandse kassa's in de supermarkt alleen maar studenten en in Duitsland vaste werknemers? Ik weet sowieso nog niet hoe ik het Nederlandse 'bijbaanfenomeen' aan mezelf moet uitleggen. Waar toveren de Nederlanders al die bijbanen vandaan? Als student vind je in Duitsland niet zo makkelijk een bijbaan, omdat dezelfde banen door vaste medewerkers worden vervuld. En dan toch zoveel werkloosheid? Dat snap ik nou niet.

Sinds kort stap ik ook uit op het Centraal Station van Amsterdam. En af en toe ga ik met de metro naar een vriendin. Onder de grond waan ik me in een ander land. Waarom zijn de metro's in Amsterdam zo verschrikkelijk oud en vies? Deze metro's passen in mijn hoofd helemaal niet bij het nette, schone, gestructureerde Nederland. De metro's in Berlijn hebben een warme gele kleur, mooie, nieuwe stoelen en rijden langs schone stations. Ik haat zulke vergelijkingen als Nederlanders ermee aankomen, maar bij de metro's kan ik niet anders.

Ik typ dit dan wel op een computer, maar elke keer als ik ergens mijn handtekening onder moet zetten, schiet me een nieuwe vraag te binnen. Vaak moet je eerst je eigen naam opschrijven en daarnaast je handtekening. Dat vind ik altijd heel raar, want bij mij zijn die twee dingen gewoon hetzelfde. Bij een Nederlander verschilt het zetten van een handtekening behoorlijk van het opschrijven van een naam. Hoe kan dat? Nederlanders schijnen een handtekening zelfs te 'oefenen'.

Zo heb ik nog tal van andere vragen: Waarom neemt de Nederlandse krant in de zomer in omvang af en blijft de Duitse krant even dik, terwijl in beide landen sprake is van komkommertijd? Waarom is iemand in Duitsland haast niets waard als hij niet op z'n minst zijn Abitur heeft behaald (en kun je het in Nederland prima met HAVO doen)? Waarom duurt het nu vijf dagen om een pakket of een brief naar Duitsland te sturen en kon dat vroeger binnen twee dagen? Waarom verdwijnt het Nederlandse kabinet in de zomervakantie ook echt meteen maandenlang uit beeld terwijl in Duitsland alle politici in de pers dominant aanwezig blijven?

Fragen über Fragen. Zonder antwoorden. Die moeten we gaan opzoeken. Maar dan wordt de column te lang. En niet denken dat ik zelf te lui ben om al die antwoorden bij al die vragen te zoeken. Ik ben hard bezig. Niet alleen met het stellen van vragen.

Ulrike Nagel komt oorspronkelijk uit Oost-Duitsland, maar heeft communicatiewetenschappen en radio- en televisiejournalistiek
gestudeerd in Nederland. Zij is geïnteresseerd in Duits-Nederlandse betrekkingen en schrijft af en toe artikelen en columns voor het Duitslandweb.

Reacties

Gerard Jan Oldenbeuving - 5 oktober 2016 06:33

Ha ha! Mooi geschreven Ulrike! (Dat mag in het Nederlands. In het Duits had ik dus "Frau Nagel" geschreven.) En je hebt helemaal gelijk. Vooral daar b.v., met het 2x moeten neerpennen van je naam, de flauwte van de kranten. Ik ben een Nederlander met jarenlange ervaring in Duitsland(sinds 1973 - heden)Wat mij b.v. NU nog steeds verbaast-alhoewel ik het inmiddels wel begrijp- is de Duitse bureaucratie. Nederlanders die dat niet begrijpen zullen daar helemaal stapelgek worden. Maar het werkt!

Reageer
Maximaal 500 tekens toegestaan

top
Op deze site worden cookies gebruikt, wilt u hiermee akkoord gaan?
Accepteer Weiger