'Sauerkrautcowboys' uit Berlijn
The BossHoss verovert Nederland

Waar de zeven robuuste cowboys van The BossHoss ook een podium beklimmen, een feest is gegarandeerd. Ze werpen Britney Spears en Aretha Franklin in een countrybad, schudden wulps met hun heupen en slaan schunnige teksten uit in Engels met een Texaans accent.

De zogenoemde Sauerkrautcowboys zagen het licht op een zolderkamertje in Berlijn. Alec en Sascha, beide grafisch designers, knutselden wat muziek in elkaar met hun home-recording set. Het leek ze wel een leuk idee popliedjes te vertolken als countrysongs. Ze verspreidden een tape onder vrienden en kregen niets dan positieve reacties. Of ze niet een keer wilden optreden?

‘Yee Haw’ op een studiofeestje

“Op ons eerste optreden in 2004 hebben we het imago van Grossstadtcowboys uitgewerkt met alle clichés die daarbij horen. Cowboyhoeden, -laarzen, zonnebrillen en ‘Yee Haw’ roepen op een studiofeestje met tweehonderd man,” vertelt Alec. De letters ‘Boss’ op zijn ring schitteren in het hotellicht. De zeven man die met hen op het podium stonden, waren allemaal afkomstig uit de muzikale vriendenkring van Alec ‘Boss Burns’ en Sascha ‘Hoss Power’. “Het begon als één grote grap.”

Het Spass-idee werd een fulltime baan. Een aanwezige clubeigenaar vroeg of ze ook bij hem wilde spelen. Vanaf dat moment ging het snel. Een manager diende zich aan en voor ze het wisten speelden de zeven mannen een ‘Country Trash Punk Rock’-concert voor achtduizend man in de Duitse hoofdstad.

Amerikanen belachelijk maken

Ondertussen zijn de cowboys in heel Duitsland een daverend succes en richten zij hun pijlen op het buitenland. Vorig jaar toerden de Berlijners een maand door Canada. “Dat was wel een beetje spannend in het begin,” geeft Alec toe. “Je bent toch een beetje hun cultuur belachelijk aan het maken. Gelukkig zagen ze direct dat wij onszelf niet serieus nemen, dus deden zij dat ook niet. Iedere show trok meer bezoekers. Uiteindelijk zijn we zelfs op televisie geweest.”

Sascha voegt toe dat ze de Noord-Amerikanen waarschijnlijk hebben overtuigd van hun muzikale capaciteiten. “We hebben allemaal twintig jaar ervaring in de muziekwereld. Van een Duits accent in zijn Texas-Engels is geen sprake. “Daar hebben we helemaal niet op hoeven oefenen. Het zit als muzikant gewoon in je bloed denk ik,” aldus de cowboy met zijn mooie ogen.

Zingen in het Duits? Nee dat is geen optie. Maar de mannen hebben groot respect voor Duitse bands als Rammstein en Seeed “omdat ze de reputatie van Duitse bands in het buitenland vergroten”. Wir Sind Helden? “Nee, bah dat is zo’n meisjesband.”

‘Het Nederlandse publiek doet lekker mee’

Deze zomer gaan ze Nederland en Engeland veroveren. Het optreden in de LVC in Leiden op 4 mei was een groot succes. “Het publiek deed lekker mee,” grinnikt Alec.

Dat kun je wel zeggen. De helft van de toeschouwers was al goed beschonken toen de band het podium beklom. Toen de basgitarist ‘Hey Ya’ van Outcast begon te spelen, beet een ander bandlid hem in zijn bil. Twee feestgangers werden uit de zaal het podium op getrokken, kregen kartonnen bordjes met ‘Yee’ en ‘Haw’ en dansten mee met de band.

Een liedje hoeft niet per se lelijk te zijn om door The Bosshoss gecovered te worden. “Als het maar een spannende en verassende combinatie is.” En dat is het altijd weer. ‘Word up’ van Cameo en ‘Last Christmas’ van Wham zijn in in countryversie nauwelijks te herkennen, maar des te dansbaarder.

Toekomstvisies hebben de veehoeders niet. Voor de komende twee jaar staat de agenda vol gepland. Het festivalseizoen begint, de herfsttoer volgt en daarna beginnen de opnames voor het album dat in mei 2009 uitkomt. Tot hun eigen verbazing slaan ook zelfgeschreven nummers aan bij de fans. Wat er ook gebeurt, Musik wird es immer geben voor deze mannen.

BH's gooien

Verzamelen ze nog steeds BH’s van hun fans? Sascha lacht triomfantelijk: “Meisjes houden van cowboys”. “Maar,” voegt Alec toe, “we hebben geen boze echtgenoten achter ons aan. En dat ondergoed gooien, daar begonnen de dames zelf mee. Ondertussen is het wel minder. Ik denk dat ze zalen te groot zijn geworden.” Hij grinnikt.

Met ondergoed werd er niet gegooid in Leiden. Maar het publiek was blij verrast door de zeven Berlijnse cowboys. “Ik had er nog nooit van gehoord, maar deze jongens zijn muzikaal echt goed,” lacht een bezoeker, “en dat van een Duitse band op dodenherdenking.”

Bezweet komt zijn vriendin aangelopen. Ze heeft geen boodschap aan de bezwaren van haar eega. “Jummie,” zucht ze. Haar blik glijdt verlekkerd over de strakke broeken en ribhemden van de Duitse rodeo’s.

Fleur de Weerd is redacteur van het Duitslandweb.

Aanbevolen door het Duitslandweb:

Video Hey Ya
Video Say a little prayer
Website The BossHoss