Columns

(15 maart 2006) ML Mona Lisa duidt zichzelf aan als ‘magazine’, maar ook wel als ‘vrouwenjournaal’. Het programma op de vroege zondagavond moet dan ook brede kijkersgroepen bedienen. Niet op de momenten dat de redactie iedereen wil behagen, maar juist wanneer ze eigenzinnig op speurtocht gaat naar absurditeiten en misstanden – voor vrouwen én mannen – geeft ze een boeiend beeld van de Duitse samenleving.

(15 februari 2006) Guido Knopp produceert de ene na de andere televisiedocumentaire over Duitslands recente geschiedenis. ‘Zijn’ films op het ZDF over de drama’s van Stalingrad, Dresden of Hamburg maakten hem tot ster. Knopps critici spreken echter van 'historytainment' en van de ‘verknoppisering’ van de geschiedenis.

(10 februari 2006) De St. Katharinenkerk in Hamburg heeft veel geld nodig voor de renovatie van het godshuis. Daarom vraagt hoofdpredikante Ulrike Murmann de inwoners van Hamburg sinds begin deze maand, of ze bereid zijn te geloven.

(16 januari 2006) Beieren, een nonnenklooster en een sjoemelende burgemeester. Kan die combinatie humor opleveren? Jazeker, en zowaar Duitse humor die voor Nederlanders uitstekend te verdragen is. De televisieserie ‘Um Himmels Willen’ (‘In hemelsnaam’) op de eerste Duitse zender (ARD) bewijst het. De vijfde reeks wilde kloosteravonturen is nu net van start gegaan. Fritz Wepper legt het er als burgervader telkens af tegen moeder-overste: ‘Derrick’ meets ‘The Sound of Music’.

(11 januari 2006) De Duitsers doen er alles aan om bij het snel naderende WK voetbal hun beste beentje voor te zetten. 'Keizer' Franz Beckenbauer organiseert zelfs een campagne om de Duitsers attenter te maken op "service en vriendelijkheid".

(6 januari 2006) Duitsland hunkert naar een goed 2006. Analisten en media grijpen elke reden tot optimisme aan. Misschien krijgen ze nog gelijk ook.

(21 december 2005) Je zou het bijna vergeten, met al die aandacht voor de Nederlandse sterren in Duitsland: de Bondsrepubliek heeft genoeg eigen Promis (afkorting van Prominenten), die elk jaar weer opzien baren. Daar hebben ze Rafaël, Sylvie en Tooske helemaal niet voor nodig. En Promi zijn is een serieuze business: wie is de beste van het jaar 2005 en wat moet je doen om reclame-technisch het meest waard te zijn?

(23 november 2005) Harald en Regina Gasper uit Hamburg zijn lelijk. Althans, dat zeggen ze zelf - hardop: “Wij zijn lelijk en we zijn met velen”. Zo begint eveneens het manifest van de onlangs door hen opgerichte Club der Hässlichen, oftewel de Club der Lelijkerds. Een moedige club naar voorbeeld van de Italiaanse Club dei Brutti, die al twintigduizend lelijke leden telt en terug te voeren is op een traditie uit de zestiende eeuw. Of het de Hamburgse club ook lukt zoveel zelfverklaarde lelijkerds te verwelkomen?

(27 oktober 2005) In de hoofdstad van het nieuwe Duitsland is het niet zo eenvoudig om naar voren te kijken. Niet alleen omdat je in Berlin-Mitte soms plotseling voor een huismuur vol kogelgaten staat – zijn het Russische kogels, of hebben de troepen hier een laatste poging tot verzet gedaan? – of omdat het nu eenmaal fascinerend is om rond te dwalen in de voormalige hoofdstad van het kwaad. Het is ook omdat de Duitsers het zelf zoveel over hun geschiedenis hebben. Als ik al over de boze geesten uit het verleden struikel bij het dagelijkse leven in mijn buurt, hoe kan Duitsland dat dan vermijden bij het beladen nieuwe begin in Berlijn, hun besmette hoofdstad?

(29 september 2005) "Er is veel dat Hamburg en Nederland met elkaar verbindt!" Met die woorden opende Gunnar Uldall, de minister van Economische Zaken in de deelstaat Hamburg, enkele maanden geleden een presentatie van Nederland op het raadhuisplein hier in de hanzestad. Gedurende enkele dagen wilde Nederland de Hamburgers laten zien, dat het land meer te bieden heeft dan kaas en tulpen. De rasechte Hamburgse taxichauffeur, die me onlangs voor een rit meenam, schijnt dat al langer te weten.