Slaap lecker dann, meneer Steinmeier
Welkom in het Europa van de kleine daden
Columns - 8 maart 2007
(8 maart 2007) Neem eens plaats in een willekeurige Berlijnse metro of spits je oren in de rij voor de kassa. Wie goed luistert, hoort dat de stad gonst van de vele vreemde talen en heeft geen kaart nodig om te beseffen dat Berlijn midden in Europa ligt.
Het is woensdagavond en buiten sneeuwt het. Terwijl Ajax en Werder Bremen elkaar op het grote scherm de bal afhandig maken, drinkt Maurice zijn vaasje Heineken en mijmert hij over zijn plannen met Mokum. Zijn Nederlands staat bol van de germanismen. We praten over live optredens van Duitse en Franse bandjes, maar ook over Nederlandse zondagavonden met Studiosport, jenever en bitterballen. Over bitterballen raakt Maurice niet uitgepraat: “Het is toch jammer dat je in Berlijn geen fatsoenlijke bitterbal kunt krijgen! En dat terwijl de sushi, döners en falafels je om de oren vliegen. Nee, de Nederlandse keuken komt er hier maar bekaaid vanaf.” Laatst nog had hij erwtensoep laten maken door Duitse cateraars. Recept uitgeprint en zelf vertaald, dat moest toch goed komen. Hadden ze er zure room ingegooid…
Spraakverwarring
En dan is er mijn eigen Europa; de micro-unie van mijn studentenhuis. Laatst zaten we bij toeval op een zaterdagmiddag met z’n vieren aan de keukentafel te ontbijten. Het woord kater verstaan we allemaal en dus werd er aanvankelijk vooral gezwegen. Mijn Duitse huisgenoot at Beierse pizza met spek en uien. Onze twee Italianen ontbeten met brood, Nutella en kruimelige koekjes en ik lepelde mijn calvinistische bakje muesli met banaan leeg. Ondertussen vloeide de espresso rijkelijk. Met de koffie kwamen ook de woorden. We praatten over het schoonmaakrooster en ik vroeg me hardop af hoe we het logistiek moesten aanpakken als we straks een derde Italiaan, een Nederlandse en een Zweedse te logeren krijgen. Van het een kwam het ander: mijn mannelijke Italiaanse huisgenoot informeerde naar het uiterlijk van de Zweedse bezoekster waarop mijn Duitse huisgenoot zijn voorkeur voor de Oost-Europese decolletés uitsprak. Even later bejubelde de Italiaanse het Nederlandse homohuwelijk, wenste de Duitser zich met een Oost-Europese deerne in de Italiaanse zomerzon en probeerde de Nederlandse de Italiaan te overtuigen van de kwaliteit van Duitse muziek. Europa aan de keukentafel. Is dit niet bij uitstek de “European way of life”, waar de Europese Commissievoorzitter José Manuel Barroso onlangs in een gesprek met Angela Merkel voor pleitte?
Zo kan iedere Europeaan wakker liggen van Europa: Minister Steinmeier piekert over de grondwet, Maurice over de bitterballen en ik over het herbergen van internationale logés. Maar soms gebeurt er iets waardoor mijn vertrouwen in een Europese toekomst groeit. Het hoeft maar iets heel kleins te zijn, zoals het sms’je dat ik kreeg van een Franse vriend die samen met zijn Nederlandse vriendin in Berlijn woont. Hij eindigde zijn berichtje met de woorden: “Slaap lecker dann”. Deze Babylonische spraakverwarring stelde me gerust. Voordat ik in slaap viel, dacht ik nog: Wat er ook te gelingen valt, het gelingt in ieder geval gemeinsam.
Reacties
Geen reacties aanwezig