Achtergrond

Ook nadat overeenstemming is bereikt tussen de bondsregering en de oppositie over de immigratiewet, worstelt Duitsland nog steeds met de integratie van zijn allochtonen. Slechts een enkeling herkent de " historische wending", die minister van Binnenlandse Zaken Otto Schily ( SPD) na de overeenstemming met vertegenwoordigers van CDU en CSU heeft bezworen.

Resul, Nevin en Gülay. De leerlingen van de Carl Friedrich Zelter Oberschule in Kreuzberg zitten in de 10. Klasse van de Hauptschule…

Dat Duitsland meer heeft te bieden dan Bierstuben, kerstmarkten en sprookjesachtige kitschkastelen is in Nederland al wel doorgedrongen.…

De Russen zijn terug in Baden-Baden. Ze kwamen de afgelopen jaren als ‘bevrijders’, net op tijd om het stadje met financiële injecties een nieuwe glanslaag te bezorgen. Het kuuroord waar Dostojevski en Toergenjev al kind aan huis waren, had zijn roemruchte verleden flink verwaarloosd. De kuurgasten van nu moeten echter wel volgens een strikt Duits regime in de Baden-Baden-baden baden.

Mainz staat erom bekend klein, oud en gezellig te zijn. Natuurlijk kan de 180 duizend inwoners tellende stad aan de Rijn niet concurreren…

Het eiland Hiddensee is wel te vergelijken met Schiermonnikoog: eveneens in het uiterste noordoosten van het land, en eveneens autovrij. Vooral in DDR-tijden was Hiddensee mateloos populair. Maar om er te komen was niet altijd even makkelijk.

De moderne containeroverslag in Hamburg heeft de romantiek van de oude havenstad naar het verleden verbannen. Grote delen van de haven…

Het clichébeeld van Beieren is een van de meest gecultiveerde Duitse mythes. München, de hoofdstad van Duitslands zuidelijkste deelstaat, vormt enerzijds een vergaarbak van Beierse stereotypen. Anderzijds brengt deze metropool ook de barstjes in het cliché aan het licht.

Boven op de Brocken bliksemt en dondert het. Op het ARD-journaal wordt de beroemde berg deze avond, met windstoten van honderdnegentig kilometer per uur, tot Duitslands gevaarlijkste plek verklaard. Hier aan de voet van de berg komt de Ilse razend en kolkend aanrollen. De lieflijke prinses Ilse, zoals Heinrich Heine het riviertje op zijn ‘Harzreise’ doopte, is een duivelin geworden. Wie het Harzgebergte nog associeert met grootmoeders truttige vakantietripjes, moet zijn oordeel nodig herzien.

"Bij films met Marlon Brando, bij verhalen van Hemingway – bij het Amerika van de jaren vijftig zie ik altijd direct Altenburg na de val van de Muur voor me." Dat zei Ingo Schulze na het verschijnen van zijn eerste Altenburgse roman, zeven jaar geleden. Onlangs herhaalde Duitslands belangrijkste Wende-auteur deze woorden bij het verschijnen van zijn tweede roman waarin dit Thüringse provinciestadje het decor vormt. Altenburg is via Schulzes pen het symbool van het Duits-Duitse ongemak geworden.