Columns

Duitsland-correspondent Jacques Schmitz heeft op zijn blog 'Mofkont' zijn coming-out: hij kijkt naar het WK vrouwenvoetbal. Niet alle wedstrijden en ook niet elke wedstrijd 90 minuten lang. "De kwaliteitskloof is in het vrouwenvoetbal vaak nog te groot om spannende wedstrijden op te leveren. Toch zijn sommige wedstrijden het kijken waard."

Dat was duidelijk. 'Ik speel later voor die Mannschaft. Niet ingenieur, niet minister-president en ook niet econoom bij ING.' Op de vraag wat hij zou doen wanneer hij groot is, zei mijn zoon dat hij voor het Duitse nationale elftal ging voetballen. Ook al breekt hij het hart van zijn Nederlandse moeder en zijn Belgische voetbalcoach, hij is dezer dagen niet de enige met een zwak voor Duitsland.

Als de Duitse maandelijkse cijfers ook maar een beetje betrouwbaar zijn, heeft de economie in het eerste kwartaal van 2011 opnieuw een uitstekende groeiprestatie neergezet. Het algemene gejuich krijgt stilaan echter een zorgwekkend tintje van onbedwingbaarheid. Is de Duitse economie echt onkwetsbaar? Alleen als het land blijft investeren in innovatie.

Waarom moeilijk en zonder vrienden, als het ook makkelijk en met vrienden kan? De Europese partners voelen zich geschoffeerd door Merkels 'Pact voor concurrentiekracht'. Terwijl dat helemaal niet nodig is, zo legt econoom Carsten Brzeski in deze column uit.

‘Gorleben kent iedereen. Andere transporten met kernafval stuitten in het verleden nauwelijks op protest. Lubmin aan de Oostzee zal dat wel eens kunnen veranderen,’ schreef de taz een week geleden. En inderdaad: afgelopen zaterdag demonstreerden zo’n 3.000 man in Greifswald vlakbij Lubmin in het uiterste noordoosten van Duitsland. Journaliste Christine Steinhäuser groeide op naast de kerncentrale en volgt de protesten op de voet.

Het nieuws over het Loveparadedrama van Duisburg overspoelde eind juli de media. In al dat geweld van ontluisterende feiten dook één naam steeds weer op: die van Duisburgs burgemeester Adolf Sauerland. Ik kan er niets aan doen, maar ik vraag me dan af: hoe kan iemand die in 1955 is geboren nou Adolf heten?

De Europese financiële steun voor Griekenland is in Duitsland zeer ongeliefd. Maar dat is slechts één reden voor de impopulariteit van de regering-Merkel. Al voordat het Griekse drama zich eind vorig jaar ontvouwde, kampte de coalitie met verdeeldheid en onderlinge strijd.

Berlijn en Den Haag zien hun bezuinigingen vooral als nationaal pijnpunt. Maar Europese denktanks en commentatoren kijken mee – en trekken hun wenkbrauwen op, blogt opinieredacteur Mark Beunderman op de site van NRC Handelsblad.

Duitsers zijn zuinig. In een land waar harddiscounters zoals Aldi en Lidl bijna 50 procent marktaandeel hebben en grote mediawinkels met de slogan 'Geiz ist geil' (gierig is geil) klanten lokken, is spaarzaamheid volkssport. Volgens econoom Carsten Brzeski probeert de Duitse regering met forse bezuinigingen Europa een nieuwe les te leren.

Wie a zegt, moet ook b zeggen. Kent bondskanselier Angela Merkel dat spreekwoord niet? Sinds vorige week is duidelijk dat Griekenland aan de afgrond staat en financiële steun acuut nodig heeft. De problemen waaien niet meer over, zegt econoom Carsten Brzeski.