Columns

(19 april 2002) Dat in de Duitse politiek in het algemeen en in Duitse verkiezingscampagnes in het bijzonder op de man gespeeld wordt, is bekend.Vier jaar geleden zei SPD-lijsttrekker Gerhard Schröder tegen de Duitse kiezers: "Ich geben Ihnen neun gute Gründe, SPD zu wählen.Der zehnte heißt Kohl." In 2002 zetten de sociaal-democraten opnieuw zwaar in op de twijfels van veel Duitsers over de kanselierskandidaat van de Union.Jacco Pekelder heeft de nieuwe 'moddergooi-site' van de SPD bekeken.

"Je bent in een ander land teruggekeerd dan waar je in december uit bent weggegaan", sprak mijn vader, toen hij me van de trein haalde. Ik kwam voor een bezoek van twee weken in Nederland en begreep al waar hij op doelde. Tijdens een overstap had ik een aantal tijdschriften gekocht en die gingen zonder uitzondering alleen maar over Pim Fortuyn.

Het is wellicht een thema dat niet direct tot de core business van het Duitsland Instituut gerekend mag worden, maar gelet op de aanhoudende opwinding in de Duitse media, is het goed er toch enige aandacht aan te schenken: verft Gerhard Schröder nu wel of niet zijn haar? Wat je in het Duits noemt: die Gretchenfrage.

Tijdens de Berlinale had ik een delegatie Nederlandse vrienden op bezoek. Dat is altijd weer erg leuk, want ik val dan weerautomatisch in mijn 'oude' Berlijnleven terug: dag en nacht door de stad zwerven.

van Annemieke Hendriks, Amsterdam Amper had de trein het voormalig Oost-Duitse grondgebied verlaten of het ging fout. Tot…

In Kaboel werken momenteel Nederlandse en Duitse militairen in een volledig geïntegreerde structuur samen als onderdeel van de vredesmacht. Bondskanselier Schröder ontving voor de Duitse inzet internationale complimenten.

Je hoort wel dat mensen die langer in het buitenland wonen steeds meer waarde hechten aan vaderlandse tradities en symbolen, maar dat geldt niet voor mij. Ik ben namelijk altijd al dol geweest op tradities en symbolen. En helemaal op koninklijke huwelijken.

(1 februari 2002) Natuurlijk wil ik over Duitsland wat zeggen. En over Duitsers. Ik ken ze tenslotte, ik ben er geweest, ik heb er geleefd.

Eigenlijk wilde ik een column schrijven over het feit dat Duitsland geen woon-TV-programma´s heeft. Dat viel mij enige tijd geleden al op, maar het schoot me weer te binnen toen ik van de week een slaapbank kocht bij Ikea. Ik kan echter helemaal geen leuk verhaal over wonen in Berlijn verzinnen.

Op een zaterdag in december kwam het er dan toch nog van. Ik had even niet goed opgelet toen er afspraken werden gemaakt, maar ik troostte me met de gedachte dat ook afspraken met mijn Berlijnse vrienden nog wel eens willen mislopen. Helaas niet in dit geval. Er viel niet aan te ontkomen: ik moest Plätzchen bakken.