Klimaat en Frans-Duitse verhoudingen
De kleine stapjes van Angela Merkel: 2005-heden
Het tweede doel van het Duitse voorzitterschap van de Europese Raad in 2007 was, naast een hervorming van de verdragsrechtelijke basis van de EU, een impuls geven aan het gemeenschappelijke klimaat- en energiebeleid. De regering-Merkel wilde in de EU het voortouw nemen in het vastleggen van nieuwe grenzen voor de uitstoot van schadelijke stoffen.
© European Union 2011Merkel en Sarkozy
Tijdens een Europese top in maart 2007 spraken de regeringsleiders van de lidstaten over het gemeenschappelijke klimaat- en energiebeleid. De meest opvallende uitkomst van de top was het ‘20-20-20-besluit’, dat in de toekomst de kern van het Europese klimaatbeleid moest vormen. Tot 2020 wilde de EU de uitstoot van broeikasgassen met 20 procent verminderen en 20 procent minder energie verbruiken. Daarnaast wilden de regeringsleiders dat in 2020 20 procent van het totale energieverbruik uit duurzame energie bestond.
Duitsland kreeg veel lof voor de ambitieuze klimaatdoelstellingen die de EU zichzelf stelde. Vooral kanselier Merkel had zich sterk gemaakt voor de afspraken over duurzame energie. De Franse president Chirac had zich hier lang tegen verzet. Hij wilde dat ook energie die opgewekt werd in kern- en kolencentrales tot de duurzame energie werd gerekend. Chirac was echter bijna aan het eind van zijn presidentschap en was ook in Europa op zijn retour. Van de as Berlijn-Parijs, waar Schröder het graag over had, was geen sprake meer. In de komende jaren moest Merkel vooral zaken zien te doen met de nieuwe Franse ‘hyper’-president Sarkozy.
Merkel en Sarkozy verschilden veel van elkaar op het gebied van persoonlijkheid en stijl. Merkel is afwachtend, rationeel en behoedzaam terwijl Sarkozy van de grote gebaren en woorden houdt. De relatie tussen beide regeringsleiders werd tijdens de eerste maanden gekenmerkt door spanningen. Dat kwam vooral door de vele proefballonnetjes die Sarkozy lanceerde, zoals een unie voor de landen rond de Middellandse Zee, die bij Merkel wantrouwen opriepen. In 2009 besloten Merkel en Sarkozy om het over een andere boeg te gooien en meer te overleggen. Beide regeringsleiders spraken van een betere sfeer en een normalisering van de betrekkingen. De Frans-Duitse tandem neemt sindsdien weer regelmatig het initiatief in Europa.