Poldermodel: voorbeeld en schrikbeeld
Gastcolumn
Columns - 12 januari 2004
(12 januari 2004) Europa is binnenland. Dat houd ik mijn collega's al jaren voor. Europa is binnenland en is tegelijk erg nationaal. Een nationale vakcentrale als de FNV moet daarom ook op twee plekken vertegenwoordigd zijn om het Europese beleid te beïnvloeden. In Den Haag als het bijvoorbeeld gaat om de opstelling van Balkenende in de voorjaarstop. Maar ook in de Europese vakbondskoepel, het EVV, voor de sociale dialoog en de vakbondslobby die zich direct op het Europese niveau richt. Zolang de Raad van Ministers aan de touwtjes trekt in de EU, is de afstemming in Den Haag onmisbaar.
van Kitty Roozemond
De Duitse collega's voelen zich nog steeds een beetje bedreigd door ons. Dat bleek recent bij het najaarsoverleg. De FNV kreeg na acties de werkgevers aan haar zijde. Gezamenlijk zetten wij de regering onder druk. In ruil voor de toezegging van gematigde loonontwikkeling in 2004 en 2005 trok het kabinet een deel van haar bezuinigingsplannen in of schortte de uitvoering op. De eerste media die klaar stonden om het akkoord uit te venten waren - naast natuurlijk de Nederlandse - de Duitse. De vakbonden daar werd onmiddellijk de vraag voorgelegd: "Waarom doen jullie het niet net zo als de FNV?" De ondertoon was die van een verwijt: waarom zijn jullie niet zo verstandig, zo redelijk, zo 'inlever- freudig' als de Nederlandse bonden? Dus wat gebeurt er? Men wordt boos... op ons. Want wij hebben weer ingeleverd en worden weer ten voorbeeld gesteld. Ten onrechte. Het is het laatste wat we willen. Waar het dan om gaat, is dat de media sneller zijn dan onze eigen interne grensoverschrijdende communicatie. Dat is niet te vermijden. We zullen daarom ook nog meer contact moeten hebben en houden zodat de buren niet meer worden overvallen door wat wij bekokstoven. Ja, Europa is binnenland en neen, soms begrijpen we elkaar niet goed. Maar het kan wel beter. Door veel informatie ook permanent uit te wisselen en te investeren in inzicht in elkaars situatie. Gek, dat de constatering is dat dat nog steeds nodig is.
Berlijn is nu de leukste stad van Europa. Jammer dat het zo veel meer tijd kost om elkaar op te zoeken. Diezelfde toegenomen reistijd helpt om beleefd "neen" te zeggen aan Duitse televisieprogramma's die me regelmatig uitnodigen om de rédelijke vakbeweging te laten zien en daarmee op zijn minst impliciet de DGB lelijk weg te zetten. Nein, danke.
Reacties
Geen reacties aanwezig