FDP worstelt met kleurloos imago
Nieuws

Een oudgediende liberaal, buitenlandspecialist en voormalig partijvoorzitter Wolfgang Gerhardt, heeft alvast een voorschot genomen op de jaarlijkse partijbijeenkomst op Driekoningen. Tijdens dit congres in Stuttgart, een traditie uit de 19e eeuw, zet de partij de lijnen uit voor het komende jaar.

Gisteren openbaarde Gerhardt zijn eigen programma, getiteld 'Freiheit und Fairness', waarmee hij zijn kleurloze partij meer smoel wil geven.

Zijn voornaamste pijlen richt Gerhardt op FDP-fractievoorzitter en partijvoorzitter Guido Westerwelle, zonder nochtans deze bij naam te noemen. Volgens Gerhardt is de FDP onder Westerwelle uitgegroeid tot een eenmansshow met te weinig diepgang.

Afstandelijke partij

Het gaat niet echt slecht met de FDP, maar ook weer niet heel lekker. De Duitse liberalen bevinden zich al een tijdje aan de zijlijn van het politieke spektakel, een probleem waar overigens ook mede-oppositiepartij Die Grünen mee worstelt. De coalitie tussen CDU/CSU en SPD trekt alle aandacht naar zich toe.

De kiezers zien de FDP als afstandelijke partij van het bedrijfsleven en het grote geld, zonder verder een duidelijk profiel. Nu de Duitse economie op stoom is, zijn de liberalen bovendien een belangrijk punt kwijt waarop ze zich kunnen onderscheiden.

De FDP schommelt al maanden tussen de zes en zeven procent in de peilingen. Dat maakt ze te klein om bij de verkiezingen in 2009 de vurige gewenste regeringscoalitie met de CDU/CSU te vormen. Die coalitie willen de christendemocraten ook het liefst.

Onbehagen

Gerhardt verwoordt het onuitgesproken onbehagen binnen zijn partij. Waar vroeger grote mannen als Hans-Dietrich Genscher, Otto Graf Lambsdorff en Walter Scheel gezamenlijk het liberale gezicht vormden, ziet de Duitse kiezer tegenwoordig alleen Guido Westerwelle. Nieuwe gezichten krijgen volgens Gerhardt geen ruimte.

Deze treedt vaker dan welke politicus op in talkshows en geldt als beste debater in het Duitse parlement. Over elk onderwerp heeft Westerwelle wel een mening. Probleem is dat zijn boodschap bij de kiezer vrijwel niet blijft hangen.

Volgens Gerhardt is het hoog tijd voor een politieke leiding die weer richtinggevend is. Hij wil dat door de traditionele thema’s van de Duitse liberalen, markteconomie, buitenlandse politiek, burgerrechten en onderwijs beter over het voetlicht te brengen.

Gerhardt en Westerwelle rivalen

Gerhardt en Westerwelle zijn al jaren elkaars rivalen. Tijdens de verkiezingsstrijd in 2005 wierpen ze zich allebei op als toekomstig minister van Buitenlandse Zaken in een regering met de CDU/CSU.

In 2006 kreeg Westerwelle het fractievoorzitterschap in handen, dat hij overnam van Gerhardt. In 2001 was hij Gerhardt al opgevolgd als partijvoorzitter.

De twee politici gelden qua stijl als tegenpolen: Gerhardt is op het saaie af serieus, betrouwbaar en een hoeder van de traditionele liberale waarden. Westerwelle is luchtig, extravert en belichaamt de jongere generatie binnen de partij.