Authentieke relikwieën
Opinie
Achtergrond - 11 mei 2005
- Auteur:
Ewout van der Knaap
(11 mei 2005) Van de officiële opening van het Duitse holocaust-monument voor de vermoorde Europese joden viel weinig spektakel te verwachten. Na zeventien jaar hevige discussies zou met gepaste ceremoniële plichtplegingen – toespraken en muziek – de overgang naar daadwerkelijk gebruik van het monument en bijbehorend documentatiecentrum beginnen. De toespraken van twee sleutelfiguren van de Duitse herinneringscultuur kondigen echter nieuwe discussies aan.
Door in één van de 2711 stèles twee relikwieën van zeer uiteenlopende aard te verankeren krijgt het monument een andere lading. Het is een gotspe om objecten die niet na zorgvuldige selectie en discussie, maar slechts door persoonlijk toeval zijn uitverkoren voor een uit publieke middelen betaalde impulsieve inmetseling ter beschikking te stellen. Gevreesd moet worden dat de stèle met de tijdscapsule van de oorspronkelijke betekenis van het monument zal afleiden.
In een klap is het Berlijnse nationale holocaust-monument verworden tot katholieke kitsch. Paul Spiegel wilde authenticiteit, maar bedoelde daarmee niet wat Rosh verkoos. Lea Rosh meende met de gift, die hoogstens in een museum thuishoort, het monument een aura van authenticiteit te geven. Ondanks kritiek van de Berlijnse joodse gemeente, houdt ze aan haar plan vast.
Reacties
Geen reacties aanwezig