Bij Oberhausen van de snelweg gehaald
Fragment van Jeroen Akkermans' 'Er zijn grenzen'

Duitsland oefent een steeds grotere aantrekkingskracht uit op Nederlandse drugshandelaren en drugskoeriers, tot frustratie van de Duitse regering. Kees zat regelmatig in de Nederlandse coffeeshops. "Pas als je de hele dag in een coffeeshop zit, zie je wat die klanten daar allemaal meenemen. Niet alleen vijf of tien gram, nee ook vijftig of honderd gram, soms een halve kilo."

De vraag stijgt in Duitsland, dus ook de marktprijs en daarmee de winsten die met de drugshandel gemaakt worden. Ook Kees richt zich op Duitsland. "De omzetsnelheid ligt hoger in Duitsland. In Nederland heb je als je klein verkoopt twee tot drie weken nodig om alles kwijt te raken. In Duitsland is het binnen een week weg."

Hij maakt een wegwerpgebaar. "Woef. Dat is ook het aanlokkelijke eraan." Maar zoals in elke business stijgt met de omzet van een bedrijfstak ook de controle van de overheid. In het geval van een booming drugsbusiness neemt naast controle ook de frustratie toe. Vooral in het buitenland.

Nieuwsfabriek

Om de zoveel tijd wordt er een Nederlandse bewindsman op het matje geroepen in Berlijn. Eerst een op-het-matje-persbericht naar de Deutsche Presse Agentur van de woordvoerder van de boze Bundesminister. De nieuwsfabriek begint te draaien.

Zodra het Algemeen Nederlands Persbureau alles heeft overgeschreven, rolt de sneeuwbal zoals bedoeld naar Nederland; het anp stuurt het vertaalde persbericht als een ‘urgent’ door naar de redacties die turen naar het anp-scherm. Er is nieuws! De buitenlandcoördinatoren in Nederland hangen direct aan de lijn bij de correspondenten in Berlijn. ‘Duitsland valt Nederland aan!’

Als de Nederlandse minister op het matje komt in Berlijn, snellen alle correspondenten zich naar de in grote haast belegde persconferentie van de Duitse en de Nederlandse ministers op zoek naar bloed voor de voorpagina’s. Bedelen bij de meegereisde woordvoerder uit Den Haag om een ‘exclusiefje’ met de Nederlandse minister na afloop. Dat lukt, want de minister wil graag zendtijd om de kritiek een weerwoord te geven.

Politieke rel

De politieke rel tussen Berlijn en Den Haag verdwijnt nog sneller dan hij is opgeroepen. Zo slecht vinden de Duitse ministers de Nederlandse drugspolitiek ook niet, maar alleen off the record.

Er is tijdens een gesprek tussen correspondenten en Nederlands sprekende Duitse politici ‘om elkaar eens wat beter te leren kennen’ zelfs sprake van een zekere bewondering voor het Nederlandse drugsbeleid, maar daar win je bij de buren geen stemmen mee. Af en toe laat de betrokken minister juist boze persberichten versturen en dan weet ik wat mij te doen staat.

Professional

Kees en Mohammed zijn twee van de in totaal drie Nederlanders in de gevangenis van Bochum. Kees heeft iets van een amateur, Mohammed is een professional. Hij is een Nederlander van Turkse komaf. De Turkse nationaliteit is het sterkst vertegenwoordigd in deze gevangenis, gevolgd door de Servische en de Poolse.

Mohammed zit uit het zicht van Kees. "De beste drugskoeriers zijn ouden van dagen. Liefst man en vrouw samen in de auto ’s ochtends vroeg in het woon-werkverkeer over de grens naar Duitsland. Dan is het druk. De oudjes vallen niet op. Als je maar met genoeg geld over de brug komt, vind je ze overal. 1500 euro voor een kilo harddrugs. Als je een koerier hebt die er crimineel uitziet, wordt hij gepakt."

Handel in heroïne

Mohammed is 35 jaar, klein van stuk en draagt een baseballcap die zijn donkere ogen grotendeels verbergt. Als ik hem ontmoet in zijn cel is hij net begonnen aan een gevangenisstraf van vijf jaar wegens handel in heroïne. Het valt mij nog mee.

Mohammed bracht samen met een "paar anderen" naar eigen zeggen elke maand 500 kilo op de markt. Hij is wat je noemt een drugsbaas. De politie vaardigt een internationaal opsporingsbevel tegen hem uit. Uiteindelijk wordt hij op de snelweg bij Oberhausen door vier politiemannen in burger van de snelweg gehaald. "Getipt."

Hij heeft op het moment van arrestatie geen drugs bij zich. "In Nederland kunnen ze je niet arresteren als ze niets bij je vinden. Hier in Duitsland hebben ze niets gevonden en heb ik toch vijf jaar gekregen," zegt hij verontwaardigd.

Indringend

Zou je hem op straat tegenkomen, dan loop je hem zo voorbij, maar in de kleine cel op een meter afstand van elkaar komt hij indringend over. "Wij willen in deze business geld verdienen," zegt Mohammed, "en dan moet je tegenwoordig in Duitsland zijn."

Mohammed blijft in Nederland wonen maar ziet de concurrentie in Duitsland sterk toenemen. Duitsland is aantrekkelijker geworden voor de drugshandelaren, dankzij het strenger wordende drugsbeleid in Nederland. "De grote mensen die wonen al in Duitsland, die doen er al veel. Je ziet er steeds meer drugsbaronnen. De Duitsers doen steeds meer zelf."

Voorheen liep de drugslijn vanuit productielanden als Pakistan en Afghanistan structureel via Nederland, want daar zaten aanvankelijk de grote jongens. Bij de aanvoer over land, via Nederland naar Duitsland, moet je twee keer extra een grens over. "Dat is toch risico en dat kost geld." Zo begint Nederland zijn standplaatsvoordeel dat het niet wil hebben te verliezen.

Afbeelding:

Nieuwamsterdam.nl