Artikelen

(19 augustus 2003) Eigenlijk zou het prima stof zijn voor een kinderverhaal: midden in Berlijn ligt een verlaten sprookjespark. De draaimolens zijn vervallen, het reuzenrad staat stil, de levensgrote draken en olifanten zijn omgevallen en verwaarloosd. Maar temidden van de vergane glorie waart een oude man als een geest door een spookstad. Ja zeker, hier woont nog iemand. Het is de vroegere tekenaar van het park, de ontwerper van de sprookjesfiguren, een Engelsman nota bene, goedgehumeurd, vriendelijk voor kinderen en ietwat vereenzaamd.

(15 augustus 2003) "Achtung! Sie verlassen jetzt die Bundesrepublik Deutschland und betreten besetztes Gebiet!". Pizzeria Osseria in de Langhansstraße in Oost-Berlijn is vermoedelijk het enige restaurant in heel Duitsland, dat zijn gasten bij binnenkomst welkom heet met een waarschuwingssignaal dat nog afkomstig is van de voormalige Duits-Duitse grens. Er is ook geen sprake van dat het bord hier per ongeluk verzeild is geraakt, integendeel: het gehele restaurant is doelbewust ingericht met spullen uit de DDR.

(13 augustus 2003) Aan de Nederrijn blijkt in het klein, hoe Europa kan samengroeien. Kranenburg, ten westen van Kleve, dreigde te vergrijzen. Nu groeit aan de rand van het dorp een Nederlandse kolonie.

(11 augustus 2003) Mijn op één na laatste Berlijnse bericht was een afscheidscolumn. Ik had dat expres zo gepland, zodat mijn laatste column een gewone zou kunnen worden. Ik houd helemaal niet van afscheid nemen en ik heb de afgelopen maand maar weer eens bewezen dat ik dat ook niet kan.

(4 augustus 2003) Dertig jaar geleden was Oost-Berlijn gastheer van de tiende editie van de Weltfestspiele, het internationale jeugdfestival ter meerdere eer en glorie van het communisme. Het evenement werd door het toenmalige DDR-regime aangegrepen om het internationaal aanzien van de Erste Arbeiter und Bauern-Staat te verhogen. In het binnenland was vooral teleurstelling het resultaat. Een deelnemer van destijds zegt terugblikkend: "Het droeg bij aan de ondergang van de DDR".

(1 augustus 2003) De Zitty, een van de vele uitgaanskrantjes in Berlijn, wees onlangs op de populariteit die het vroegere Oost-Berlijn momenteel geniet in de Duitse hoofdstad. Een dergelijk bericht lijkt op het eerste gezicht weinig spectaculair. Vormt het Oosten van de stad immers niet al sinds de val van de Muur in 1989 de plek waar 'het' allemaal gebeurt? Natuurlijk, maar dat was dan ook niet waar het blad naar verwees. Er werd gedoeld op de toegenomen belangstelling voor het Oost-Berlijn van vóór 1989 - op de DDR dus.

(29 juli 2003) Nederlandse leerkrachten geven over het algemeen niet zo heel anders les dan hun collega's in Nedersaksen. Dat is een van de belangrijkste onderzoeksresultaten uit de tussentijdse rapportage van het proefproject 'Het pedagogisch-didactisch handelen'. Nederlandse onderwijsinspecteurs gingen samen met hun collega's uit Nedersaksen op een aantal basisscholen en scholen voor voortgezet onderwijs in Nederland en Nedersaksen kijken hoe er werd lesgegeven.

(24 juli 2003) Het is zomer en dat betekent ook in Berlijn massa's toeristen. Voor buitenlandse bezoekers heeft de stad niet alleen aantrekkingskracht als symbool van het verleden, maar ook van de toekomst in Duitsland. Onder hen vallen de Hollanders op, en niet eens zozeer vanwege hun luidruchtigheid.

(21 juli 2003) De regering en de oppositie hebben overeenstemming bereikt over de hervormingen in de gezondheidszorg. Met deze "doorbraak" staat niets de grootste sociale hervorming na de eenwording meer in de weg.

(29 juni 2003) De afgelopen tijd stond Duitsland in het teken van stakingen en de nasleep daarvan. Waar West-Duitse arbeiders al decennialang 35 uur per week werken, moet er in Oost-Duitsland, dertien jaar na de eenwording, nog altijd 38 uur per week worden gewerkt. Daar gaan we de straat voor op, moet Jürgen Peters, vice-voorzitter van de grootste vakbond IG Metall, gedacht hebben. Vrijdag 27 juni kwam er echter een abrupt einde aan de stakingen toen ze door IG Metall werden afgeblazen. Sindsdien is het hommeles bij de vakbond.