Achtergrond

De redactie vroeg twee Nederlandse journalisten om een opiniestuk over het bio-ethiek debat in Nederland en Duitsland. Annemieke Hendriks, freelance journaliste voor o.a. De Groene Amsterdammer en Gerbert van Loenen, Nederlands correspondent voor Trouw in Berlijn: twee Nederlandse journalisten die de discussie in de twee landen goed kennen maar verschillend beleven.

Mentaliteit

(26 april 2002) De laatste deelstaatverkiezingen in Duitsland voor de landelijke verkiezingen - komende september - vonden afgelopen zondag plaats in Sachsen-Anhalt. Vandaar dat de analytici op volle sterkte waren uitgerukt om de campagne en de uitslag van hun oordeel te voorzien. Sven Crefeld keek over hun schouder mee.

(12 april 2002) De Duitse keizer is er niet meer. Er zijn ook geen rijkspresidenten meer, want het land heeft met de macht van deze mannen - de laatste waren Keizer Wilhelm II en Rijkspresident Paul von Hindenburg - slechte ervaringen opgedaan. De eerste leidde Duitsland naar de Eerste Wereldoorlog, de andere gaf de functie van Rijkskanselier in januari 1933 over aan Adolf Hitler.

De baas van Kirchs betaal-t.v.-zender Premiere, Georg Kofler, heeft voor alle zekerheid al geëist, dat de clubs lagere bedragen zouden…

Met het hoofdthema Begin en einde van het menselijk leven sneed de zesde Nederlands-Duitse conferentie een onderwerp aan dat momenteel in Duitsland en in Nederland speelt. De conferentie bood een forum voor discussie over de ethische, maatschappelijke en praktische gevolgen van de nieuwe ontwikkelingen op het gebied van biotechnologie en euthanasie.  Zowel Duitsland als Nederland hebben reeds via hun wetgeving op deze ontwikkelingen gereageerd en zijn daarbij in elk geval wat betreft nuances verschillende wegen ingeslagen: Duitsland bijvoorbeeld met het Embryonenschutzgesetz en Nederland met de Euthanasiewet. De conferentie bood een forum voor discussie over de moreelethische, maatschappelijke en praktische gevolgen van deze ontwikkelingen.

De politiek droop ervan af bij het Internationale Filmfestival in Berlijn van dit jaar. Wie wilde, kon zich uitgebreid verdiepen in het…

(8 februari 2002) Het eerste voorstel sinds 1956 om een politieke partij door het federale constitutionele gerechtshof van de Bondsrepubliek te laten verbieden zou wel eens kunnen uitdraaien op een flinke nederlaag voor de regering. In 1956 verbood het Bundesverfassungsgericht in Karlsruhe de links-extremistische Kommunistische Partei Deutschlands. 46 jaar later moet een beslissing worden genomen over de rechts-extremistische Nationale Partei Deutschlands.

WijkenBerlijn is opgedeeld in twaalf wijken (Bezirke), waarvan Mitte met 321.077 inwoners de grootste is. De andere wijken zijn: Friedrichshain-Kreuzberg, Pankow, Charlottenburg-Wimmersdorf, Spandau, Steglitz-Zehlendorf, Tempelhof-Schöneberg, Neukölln, Treptow-Köpenick, Marzahn-Hellersdorf, Lichtenberg en Reinickendorf.

Enkele essentiële aanleidingen die hebben geleid tot het vallen van de muur - zoals de maandagdemonstraties in Leipzig, de grensopening tussen Hongarije en Oostenrijk en de bezetting van de Duitse ambassade in Praag - hebben buiten Berlijn plaatsgevonden. Desondanks werden het uiteindelijk toch de beelden uit de Hauptstadt der DDR die het uiteenvallen van deze staat het beste symboliseerden.