Algemeen

Tot 1966 bepaalde de CDU/CSU de richting van de Duitse politiek. Met uitzondering van de periode 1957-1961 was de FDP vaste regeringspartner van de CDU/CSU. Deze periode wordt vaak aangeduid als de Ära-Adenauer.

1966 - 1969: De CDU/CSU en de SPD vormden een Große Koalition die slechts drie jaar stand hield.

1969 - 1982: Het sociaal-liberale tijdperk. De SPD regeerde samen met de FDP en de CDU/CSU werd oppositiepartij.

1982 - 1998: CDU/CSU en FDP vormden christelijk-liberale coalities. Deze periode is onlosmakelijk verbonden met de naam van kanselier Helmut Kohl. Hij won alle verkiezingen, hoewel het aantal stemmen voor de CDU/CSU bij elke verkiezing afnam. In 1983 werden Die Grünen voor het eerst in de Bondsdag gekozen. In 1990 kwam de Oost-Duitse, socialistische PDS in het Duitse parlement.

1998 - 2005: SPD en Bündnis 90/Die Grünen vormden een rood-groene coalitie onder bondskanselier Gerhard Schröder (SPD). De coalitie werd in 2002 herkozen. Speerpunt van het tweede ambtstermijn was de hervorming van de Duitse verzorgingsstaat 'Agenda 2010'.

2005 - 2009: CDU/CSU en SPD vormden een grote coalitie. Angela Merkel werd de eerste vrouwelijke bondskanselier van Duitsland.

2009 - 2013: CDU/CSU vormde met de FDP vormde een zwart-gele coalitie onder leiding van kanselier Merkel. Voor de FDP liep de regeringsperiode slecht af: ze haalde bij de verkiezingen van 2013 de kiesdrempel niet. Die Linke werd nieuw in het parlement gekozen. De partij was een samenvoeging van de Oost-Duitse, socialistische PDS en de West-Duitse WASG van ontevreden SPD- en vakbondsleden.

2013 - 2021: De CDU/CSU van kanselier Merkel regeerde weer met de SPD. In 2017 kwam de FDP weer terug in het parlement. In dat jaar werd de rechts-nationalistische AfD voor het eerst in de Bondsdag gekozen.