Tussen traditie en travestie
Homo-gemeenschap voelt zich thuis op Oktoberfeest
Achtergrond - 28 september 2005
(28 september 2005) Het Oktoberfeest in München is bepalend voor het internationale imago van Beieren. Voor sommigen staat het zelfs plaatsvervangend voor heel Duitsland: Wie kent niet het stereotyp van de gezette, bierdrinkende Duitsers in Lederhose of Dirndl? Maar wat op het eerste gezicht een ongebroken folklore-traditie lijkt, is in feite één grote maskerade. De Münchener homobeweging heeft dat als geen ander begrepen en speelt op het Oktoberfeest al jaren een vrolijk spel met clichés.
De gay monday is één van de twee vaste homobijeenkomsten op het Oktoberfeest. Op de eerste festivalzondag houdt de leer- en fetisjvereniging Münchener Löwen Club ieder jaar in de 6.200 mensen omvattende Bräurosl-tent het slotfeest van zijn internationale conferentie. Nu, in haar achtentwintigste jaar, trekt het evenement al lang niet meer alleen fetisjliefhebbers aan. Terwijl het balkon gereserveerd is voor de conferentiebezoekers, legen beneden de overige homo’s en een groeiend aantal lesbo’s hun literpullen bier. Degenen die de homodagen eenmaal ontdekt hebben, brengen daarna vaak ook op andere dagen een bezoek aan de Wiesn. Voor velen neemt het Oktoberfeest inmiddels een vaste plaats in op hun jaarlijkse agenda.
“De integratie van homo’s op het oktoberfeest is begonnen bij de fetisjcultuur”, stelt Nathalie Hartmann vast. “De leren klederdracht slaat kennelijk aan bij leerfetisjisten. Verder speelt natuurlijk ook het camp-effect een rol – het cliché dat homo’s van verkleedpartijen houden is voor een deel waar. Maar hier lopen ook Beierse jongens rond die de folklore serieus in ere houden. Zij dragen de klederdracht niet met ironische bijbedoelingen, maar om esthetische redenen”. Zelf heeft de van oorsprong Keulse Hartmann vandaag gekozen voor een leren rok: “In een Dirndl zul je mij niet tegenkomen. Veel te onhandig”, lacht ze.
Gemeenschap
De homoseksuele festivalgangers krijgen over het algemeen positieve reacties van de andere gasten. “Na een liter bier is iedereen een beetje homo”, aldus de Münchener party-organisator 'Ken',die een traditionele Lederhose draagt. Sinds zijn coming-out, drie jaar geleden, slaat hij geen Oktoberfeest over. Dat er deze maandag zoveel mensen voor de Fischer-Vroni moeten blijven staan, vindt hij jammer: “Daar moeten we als gemeenschap één lijn tegen trekken. Met ons consumptiegedrag kunnen we veel invloed uitoefenen”. Het antwoord op de vraag, welke voorstellingen en belangen de homo-gemeenschap verder bij elkaar houden, moet hij echter schuldig blijven.
Lied
Op de Wiesn, zo lijkt het, wordt geen politiek bedreven, tenminste niet op theoretisch niveau: aan de integratie van homoseksuelen gaan geen emancipatorische overwegingen vooraf. Het Oktoberfeest is een feest waar men zich verkleedt, waar men zich in een roes drinkt en waar men bovenal veel consumeert. Op dit punt hebben de homo-uitgaanscultuur en de Beierse traditie elkaar kennelijk gevonden.
En zo is het mogelijk dat op de gevorderde maandagavond in de Fischer-Vroni alle bezoekers van het schijnbaar zo behoudende Oktoberfeest instemmen in een lied op de melodie van 'Yellow Submarine'. De tekst? - “Wir sind alle homosexuell, homosexuell...!”
Reacties
Geen reacties aanwezig