Duitslandweb
Duitsland stopt met schadevergoedingen
Nieuws
Achtergrond - 12 juni 2007
- Auteur:
Redactie Duitslandweb
(12 juni 2007) Duitsland stopt na zeven jaar met de betalingen van schadevergoedingen aan dwangarbeiders van de nazi’s. De Duitse politiek viert de schadevergoedingen als een succes.
De stichting ‘Herinnering, Verantwoording en Toekomst’ die verantwoordelijk was voor de uitkeringen, kondigde gisteren na zeven jaar het officiële einde aan van de vergoedingen. De schadevergoedingen worden stopgezet omdat de aanvraagtermijn voor slachtoffers al enkele jaren is verlopen en alle betalingen zijn voldaan. Sinds haar oprichting keerde de stichting in totaal 4,4 miljard euro uit aan 1,7 miljoen voormalige dwangarbeiders, verspreid over meer dan 100 landen, waaronder enkele duizenden uit Nederland. De gedupeerden ontvingen tussen de 2556 en 7669 euro.
Het fonds voor schadevergoedingen kwam in 2000 onder grote internationale druk tot stand. Gedupeerden dreigden destijds voor Amerikaanse rechtbanken met miljoenenclaims tegen Duitse bedrijven als Volkswagen, AEG en Siemens, die tijdens de Tweede Wereldoorlog vele dwangarbeiders onder hun werknemers telden. Uit vrees voor hun reputatie en een financiële strop besloten de concerns na moeizame onderhandelingen met de Duitse politiek uiteindelijk tot de oprichting van de stichting, waarin de betrokken bedrijven en de regering bij elkaar tien miljoen D-Mark stortten.
Kritiek was er bij de oprichting van de stichting om het feit dat lang niet alle slachtoffers schadeloos werden gesteld. Zo vielen Italiaanse krijgsgevangenen die de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog dwangarbeid in Duitsland verrichtten, buiten onder de regeling. Ook de nabestaanden van slachtoffers die voor 1999 overleden waren, kwamen niet in aanmerking voor de schadevergoedingen.
De Duitse politiek viert de schadevergoedingen als een succes. Bondspresident Horst Köhler noemt de vergoedingen een bittere noodzaak op weg naar vrede en verzoening. Oorlogsleed kan weliswaar nooit worden gecompenseerd, noch kunnen slachtoffers van misdaden ooit daadwerkelijk schadeloos worden gesteld, maar desondanks hebben de schadevergoedingen bijgedragen aan de erkenning van het leed van de dwangarbeiders, aldus bondspresident Köhler. Ook de reacties uit het buitenland zijn overwegend positief. Voor een voormalige Poolse dwangarbeider waren het "de schadevergoedingen die onze haat jegens de Duitsers wegnamen."
Het einde van de schadevergoedingen betekent niet het einde van ‘Herinnering, Verantwoording en Toekomst’. De stichting wil in afgeslankte vorm verder gaan met het organiseren van humanitaire projecten voor dwangarbeiders. Daarvoor heeft de stichting nog zo’n 30 miljoen euro ter beschikking.
Süddeutsche Zeitung
"Zum Erfolg verurteilt"
Spiegel Online
Nach der Entschädigung der Kampf gegen das Vergessen
Lees meer over 'Nationaal-socialisme':
Museum Die Villa_: 'Hoe meer debat, hoe beter'
In Osnabrück is het museum over de omstreden nazi-jurist Calmeyer geopend. Journalist Ingrid Bosman bracht er een bezoek.
Nazi-bouwwerk Prora in toeristisch jasje gestoken
Na decennia van leegstand en verpaupering is het megalomane nazi-bouwwerk op het Duitse eiland Rügen omgebouwd tot een luxe vakantieoord.
'Duitsland heeft thema dwangarbeid lang verwaarloosd'
Miljoenen mensen werkten tijdens de oorlog onvrijwillig voor nazi-Duitsland. De verwerking daarvan duurt nog altijd voort.
De vermoorde componist
Merlijn Schoonenboom stuit in Rostock bij toeval op de muziek van Dick Kattenburg, een Nederlandse componist die in Auschwitz is vermoord.
Reacties
Mijn v ader J. Huig heeft ook dwangarbeid in Duitsland (Berlijn) verricht. In 2001 heeft hij toen een claim ingediend (claim NL1-1311923, Provisional Claim Number: NL1-0003502 ) maar heeft daar nooit antwoord op gehad. Hij is in 2013 overleden op 89 jarige leeftijd.
Is hier nog wat aan te doen?
Mijn vader is is opgepakt in Bergen op Zoom.
En 4 jaar te werk gesteld in Duitsland ik denk Dreesden.
Hij heeft heel veel last gehad van deze te werk stelling in Duitsland.
Is met 71 jaar overleden.
Wij hebben ook nooit geweten dat je een vergoeding kon äanvragen.
Zou fijn zijn voor de erven als dat alsnog kan
Wij hebben ook nooit van een vergoeding geweten. Mijn vader is ook op 71 jarige leeftijd overleden en altijd last van zijn maag gehad e trauma’s als gevolg daarvan psychische problemen gehad, wat van grote invloed op ons gezin is geweest
Mijn vader is tijdens W.O.2 als dwangarbeider te werk gesteld in Duitsland en heeft daar zwaar onder geleden. Hij is dan ook jeugdig gestorven in 1964. Ik was toen 10 jaar. Er werd over die dwangarbeid-periode thuis nooit echt gesproken. Wij wisten dan ook niet, waar hij precies te werk gesteld was, enkel, dat het op een boerderij was. Ze moesten daar uit de voorraden stelen, omdat ze anders geen eten kregen. Hoe komt het, dat we nooit iets geweten hebben van dit vergoedingen-fonds?
Mijn Vader, Louis Oudshoorn uit 1911, is in 1943 opgepakt in Zoetermeer om naar Duitsland afgevoerd te worden en dwangarbeid te verrichten in Rotenburg tussen Bremen en Hamburg als Chauffeur, Hij is éénmaal ontsnapt en weer opgepakt. In 1945 is hij weer naar huis teruggekeerd.
het is nu pas bekend waar mijn vader en ooms tijdens de oorlog tewerk gesteld zijn ergo ik kon niet eerder een verzoek indienen , hoe kan ik alsnog een verzoek indienen ?
De stichting bestaat nog steeds, ook al keert ze geen schadevergoedingen meer uit. Ze kunnen u wellicht verder helpen met de vraag of u elders een verzoek kan indienen. Zie: https://www.stiftung-evz.de/start.html (de site heeft ook een engelstalig deel)
Met vriendelijke groet, de redactie