Via Kundus richting Washington
Bondsregering wil ISAF-mandaat in Afghanistan uitbreiden

Achtergrond - 22 augustus 2003

(20 augustus 2003) In Duitsland is aanzienlijke twijfel gerezen over het voorstel van de bondsregering, om het ISAF-mandaat in Afghanistan uit te breiden tot buiten de grenzen van de hoofdstad Kabul. De Bundeswehr daarentegen hoopt op een hernieuwde samenwerking met het Nederlandse leger. Op de achtergrond speelt de relatie van Duitsland met de Verenigde Staten een rol.

Het heeft er alle schijn van, dat de door de Bondsregering geplande uitbreiding van het ISAF-mandaat onderdeel vormt van de Duits-Amerikaanse toenadering, die tot stand is gekomen na het einde van de oorlog in Irak. Het huidige debat in Duitsland, over de uitbreiding van het mandaat, werd op gang gebracht door het verzoek van de VS aan de Bondsrepubliek, om een Amerikaans PRT in Afghanistan af te lossen. Naarmate de oorlog in Irak, inzet van een heftig dispuut tussen Duitsland en Amerika, verder weg komt te liggen, kan een dergelijk verzoek sneller in overweging worden genomen. Minister van Defensie Struck maakte het voornemen van de Duitse regering bekend bij de overdracht van het Duits-Nederlandse ISAF-commando op 11 augustus, slechts drie dagen nadat president Bush de Duitse inzet in Afghanistan had geprezen. "Duitsland heeft een zeer actieve rol in Afghanistan op zich genomen en daar zijn wij zeer dankbaar voor", aldus Bush op 8 augustus. Op dat moment werd achter de schermen bovendien reeds druk gewerkt aan een ontmoeting tussen Bush en bondskanselier Gerhard Schröder. Deze ontmoeting zou moeten plaatsvinden in de schaduw van de VN-vergadering die eind september in New York wordt gehouden.

De geplande ontmoeting onder vier ogen tussen president Bush en kanselier Schröder zou het eerste onderlinge contact tussen de Amerikaanse en Duitse regeringsleiders zijn sinds begin 2002. Het contact tussen Washington en Berlijn werd nagenoeg verbroken nadat Schröder zich kort voor de Bondsdagverkiezingen, in augustus 2002, onomwonden had uitgesproken tegen Duitse deelname aan een gewapend ingrijpen in Irak. Schröder won daarmee weliswaar aan populariteit onder de kiezers, maar gaf tegelijkertijd een deel van de internationale beweegruimte van de Bondsrepubliek prijs. Met zijn resolute Nein dreigde Schröder namelijk niet alleen de traditionele bondgenoot Amerika van zich te vervreemden, maar positioneerde hij Duitsland ook in een afhankelijke positie ten opzichte van de landen die - in tegenstelling tot Duitsland - over een zetel in de VN-veiligheidsraad beschikken en zo het verzet tegen Amerika enige kracht konden bijzetten. Nu de oorlog in Irak voorbij is, bestaat de mogelijkheid en de behoefte tot herstel van de transatlantische banden. Duitsland steunt de VS in Afghanistan, en in ruil daarvoor keert de Bondsrepubliek definitief terug als volwaardig deelnemer aan het internationale, politieke debat. De Duitse bereidheid om een Provincial Recovery Team beschikbaar te stellen voor Kundus, lijkt vooral een signaal van goede wil richting Washington.

Mark Schenkel is student Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam en schrijft regelmatig artikelen voor het Duitslandweb. Momenteel studeert hij aan de Humboldt Universität in Berlijn.

Tagesschau
Streit um erweiterten Afghanistan-Einsatz

Die Tageszeitung
Struck für Kundus-Trip

Stern
Bis zu 300 Bundeswehrsoldaten nach Kundus

Süddeutsche Zeitung
Regierung lässt Lage in Kundus prüfen

Reacties

Geen reacties aanwezig

Maximaal 500 tekens toegestaan

top
Op deze site worden cookies gebruikt, wilt u hiermee akkoord gaan?
Accepteer Weiger