Minister Rösler moet FDP uit dal trekken
Geplaagde liberalen kiezen nieuwe voorzitter

Philipp Rösler werd in 2009 tot ieders verrassing minister van Gezondheid. Een lastige post omdat hij grote bezuinigingen moest doorvoeren. In de jaren daarvoor had hij - van huis uit legerarts - een steile carrière binnen de FDP in Nedersaksen gemaakt. Rösler, als baby geadopteerd uit Vietnam, groeide op in die deelstaat bij zijn pleegvader, een helikopterpiloot in het Duitse leger.

Knuffelputsch

Rösler wekt de indruk dat hij niet uit is op politieke macht. Hij lijkt steeds weer per ongeluk op zijn volgende post te belanden, schrijft Der Spiegel in een portret. De jonge minister beschikt over zelfspot en geldt als vriendelijk. Dat werpt de vraag op of hij wel hard genoeg is voor de politiek. De “knuffelputsch” van Rösler en zijn kameraden van de jonge garde - FDP-secretaris-generaal Christian Lindner (32) en staatssecretaris Daniel Bahr (34) - wijst niet op veel daadkracht, vindt Der Spiegel.

Rösler had Guido Westerwelle (49) van Buitenlandse Zaken en Rainer Brüderle, minister van Economische Zaken weg moeten sturen, zeggen critici. Zij gelden als de impopulaire oude garde. Volgens de Duitse media wilde Rösler zelf Brüderles post hebben. Economische Zaken is een lichter departement dan Gezondheid en dat had de nieuwe voorzitter wat meer armslag gegeven. Dat hem dat niet gelukt is, ziet coalitiepartner CDU als zijn eerste nederlaag, schrijft het liberale dagblad Die Welt.

Crisis

De crisis in de FDP maakt het regeren voor kanselier Merkel lastig. Zij moet afwachten welke koers haar coalitiepartner gaat varen en zit ondertussen met een minister van Buitenlandse Zaken opgescheept die zelfs in zijn eigen partij impopulair is, maar wel het land naar buiten moet vertegenwoordigen. En dat midden in de eurocrisis, de radicale ommezwaai in het kernenergiebeleid en de revoluties in het Midden-Oosten.

Westerwelle maakte afgelopen weekeinde de weg vrij voor Rösler toen hij besloot af te treden als partijvoorzitter en vice-kanselier. Hij was nooit echt populair in de tien jaar dat hij de FDP leidde. Te koel, te afstandelijk, te academisch, dan juist weer te populair: hij kon het nooit goed doen. Toch haalde de FDP in 2009 het beste verkiezingsresultaat ooit: 14,6 procent. Inmiddels komt de partij in de peilingen al maanden niet meer boven de kiesdrempel van 5 procent uit.

Socialer

De jonge garde, die al een tijdje staat te trappelen om de leiding over te nemen, wil dat de FDP weer meer wordt dan alleen de partij van de economie en de belastingen. Rösler en de zijnen lijken socialer dan Westerwelle, die werkloosheidsuitkeringen vorig jaar nog “laat-Romeinse decadentie” noemde. “Solidariteit is een oerliberale gedachte”, is een uitspraak van Rösler. In 2009 publiceerde hij samen met Lindner het boek 'Freiheit, gefühlt, gedacht, gelebt'. Hij is meer dan Westerwelle een pragmaticus, schrijft het liberale dagblad Die Welt, en wil zich vooral op de dagelijkse politiek concentreren.

Officieel is Rösler overigens nog geen voorzitter. Die beslissing neemt het partijcongres in mei - maar met de steun van de FDP-top is dat slechts een formaliteit.