Stemmen
Berlijnse Berichten

Columns - 28 maart 2002 - Auteur: Marja Verburg

"Je bent in een ander land teruggekeerd dan waar je in december uit bent weggegaan", sprak mijn vader, toen hij me van de trein haalde. Ik kwam voor een bezoek van twee weken in Nederland en begreep al waar hij op doelde. Tijdens een overstap had ik een aantal tijdschriften gekocht en die gingen zonder uitzondering alleen maar over Pim Fortuyn.

Je kunt geen invalshoek meer over hem bedenken of hij is al behandeld in de media. Natuurlijk hadden mijn Nederlandse vrienden me af en toe door de telefoon verteld wat er zich in Nederland afspeelde, maar de omvang van de hype, of hoe je zoiets moet noemen, was nog veel groter dan ik dacht. Maar ja, ik moet straks ook voor de Tweede Kamerverkiezingen stemmen, dus vond ik dat ik me deze twee weken intensief met de Nederlandse politiek moest bezighouden. Het was even wennen te horen dat in navolging van Pim álle politici opeens veel rechtser zijn gaan praten, maar desondanks, of misschien wel juist daardoor, had ik er na twee dagen kranten lezen, discussiëren en nieuws en tv-debatten kijken al genoeg van.

Wegzappend van die pietluttige paarse polderpolitiek vielen mijn vader en ik tot onze vreugde bij de ZDF in de Duitse Bondsraadruzie. "Laat staan, laat staan", riepen we naar elkaar, keken toe en begrepen het niet.

Het ging om het Zuwanderungsgesetz, die regeringspartij SPD goedgekeurd wil hebben, maar waar oppositiepartij CDU nog wat op aan te merken had. De Bondsraad moest er nu over stemmen, de Bondsdag had de wet al goedgekeurd. We begrepen ook dat het ging om wat Brandenburg, geregeerd door een coalitie van SPD en CDU, zou stemmen. De minister-president van Brandenburg Stolpe zei 'ja' tegen de wet, zijn minister Schönbohm zei 'nee', Wowereit (de regierender Partymeister van Berlijn), toevallig voorzitter, vroeg nog een keer na wat Brandenburg nou stemde. Stolpe zei weer 'ja', Schönbohm zei: "ik blijf bij wat ik net zei", en Wowereit schreef 'ja' op. Toen brak opeens de pleuris uit, de minister-president van Hessen, Roland Koch, van de CDU (heeft onbegrijpelijkerwijze zijn eigen Spendenaffäre weten te overleven), begon te roepen en op zijn tafeltje te slaan en even later liepen de leden van de CDU boos de zaal uit.

"Hoe kan dat nou?" vroegen wij ons af. "Ze zouden toch wel duidelijke regels hebben over dat stemmen?" Maar zo makkelijk was het niet, legde de ZDF ons uit, zelfs juristen waren er niet over uit wat men hier nou mee aan moest. Had Stolpe 'ja' mogen zeggen terwijl ze in Brandenburg hadden afgesproken, dat ze zich bij deze wet van stemming zouden onthouden als ze het er niet over eens konden worden (wat duidelijk het geval was)? Had die minister die 'nee' zei überhaupt wat te zeggen? Had Wowereit die stem van Stolpe mogen laten gelden? Moet Bondspresident Rau de wet nou wel of niet ondertekenen? En wat gaat het Constitutionele Hof in Karlsruhe zeggen, als er een aanklacht komt? Ik vroeg het aan mijn vader en aan mijn vrienden, die allemaal veel van Duitsland weten en iedereen vond en zei wat anders.

Ik vond het allemaal zo interessant, dat ik me er de rest van mijn verblijf in Nederland mee bezig kon houden en helemaal vergat dat ik de Nederlandse politiek wilde volgen. Maar ja, ik moet stemmen in mei en niet in september. Kwestie van partijen wegstrepen, dacht ik, en kijken welke partij overblijft. Maar ik houd geen enkele partij meer over. Daar ben ik, merk ik om me heen, niet de enige in. Bij deze richt ik een verzoek aan iedereen die mij een stemadvies wenst te geven, dat vooral niet na te laten, waarbij het vooral op de doorwrochte argumentatie aan komt. U kunt het sturen naar: marjaverburg@hotmail.com.

 LINKS

Spiegel Online Politik
Die Welt Blickpunkt - Zuwanderung
Bundesrat stimmt Zuwanderungsgesetz zu

 

Reacties

Geen reacties aanwezig

Maximaal 500 tekens toegestaan

top
Op deze site worden cookies gebruikt, wilt u hiermee akkoord gaan?
Accepteer Weiger