Columns

(24 februari 2003) De mededeling dat ik de wintermaanden in Berlijn wilde doorbrengen werd door mijn vrienden beantwoord met bezorgde blikken. Winter in Berlijn staat voor koud, donker en lang. Voor mij gaat er echter niets boven de felle roze, groene en gele façades van de vooroorlogse huizen in Prenzlauer Berg, die schril afsteken tegen de knalblauwe winterlucht en de vervallen grauwe gebouwen die nog niet van een nieuwe verflaag zijn voorzien.

'In this world' van Michael Winterbottom is de film die dit jaar de Gouden Beer heeft gewonnen. Lazen we op Internet. Onze Berlinale speelde zich geheel buiten het officiële competitie-gedeelte af. Wij hadden films uit categorieën die niet voor een Gouden Beer in aanmerking kwamen, uitgekozen. Dat levert altijd weer verrassingen op. Een door ons als grappig ingeschatte Italiaanse film bleek een homo-erotische porno te zijn1, een documentaire over de economische crisis in Argentinië leverde geheel nieuwe ondertitelperspectieven2 en Oliver Stone portretteerde Fidel Castro als een vriendelijke grootvader op Nikes.3

Omdat het Duitsland Instituut ons tot reportersduo benoemd heeft, voelden we ons verplicht ook een blik achter de schermen te bieden. We spraken daarvoor al onze contacten aan. En we bleken tot onze opluchting nog best een aardig netwerk te hebben.

 (12 februari 2003)"Schande! Geh zurück in dein Land! Zigeunerin!""Aber ich bin keine Zigeunerin! Ich bin Holländerin!""Ist Wurst! Hau ab!"

(11 februari 2003) Het begint meestal al half januari, als de delegatie Amsterdamse vrienden belt: "We komen weer!" Het is traditie: een vaste kern van vijf man wil zich een weekend lang door zoveel mogelijk films tijdens het Berlijnse filmfestival heen werken. Het programma wordt gedownload, talloze mails vol filmsuggesties vliegen door cyberspace, en als de lijst eindelijk is samengesteld krijgen wij in Berlijn de twijfelachtige eer om voor de kaartjes te zorgen.

van Marja Verburg (3 februari 2003) Als je het twee winters in Berlijn hebt uitgehouden, mag jezelf een Berliner…

van Marja Verburg (23 januari 2003)"Wanneer denk jij dat…

(9 januari 2002) "Bonn ist nicht Weimar" zo zei men gewoonlijk in West-Duitsland, om het onderscheid tussen de 'ongelukkige' Weimarer Republik en de nieuwe Bonner Republik te onderstrepen. En dat klopte, want de Bondsrepubliek werd een stabiele en succesvolle democratie. Tegenstanders van de nieuwe hoofdstad Berlijn brachten dat na 1990 graag naar voren: waarom terug naar de Berlijnse Rijksdag, waar zoveel is misgelopen? Vandaag, in tijden van misère en onzekerheid, raken historische vergelijkingen van allerlei pluimage in Duitsland opnieuw in zwang, waarbij doemscenario's en opgewonden parallellen met de nazi-tijd hoogtij vieren. Krijgen de pessimisten na tien jaar gelijk?

(3 januari 2003) Elk jaar word ik een beetje meer meegesleept in de Duitse kerststress. Vorig jaar liet ik me door mijn vriendinnen Sanne en Sarah verleiden tot het bakken van Plätzchen en nam me voor dat nooit meer te doen. Maar begin december herinnerde ik me alleen nog maar de lekkere koekjes. Enthousiast stelde ik voor een nieuw bakfestijn te organiseren.

van Jaap van Baar (24 december 2002) Ook voor de redactie van het Duitslandweb is de kerstvakantie aangebroken. Tot 2 januari…