Artikelen

(11 augustus 2003) Mijn op één na laatste Berlijnse bericht was een afscheidscolumn. Ik had dat expres zo gepland, zodat mijn laatste column een gewone zou kunnen worden. Ik houd helemaal niet van afscheid nemen en ik heb de afgelopen maand maar weer eens bewezen dat ik dat ook niet kan. Ik heb net gedaan alsof er niets aan de hand was, tot en met mijn 'niet-afscheidsfeest' een week voor mijn vertrek aan toe, en had alle regel- en inpakdingen voor de laatste week bewaard, waarin ik ook nog eens iedereen apart gedag wilde zeggen. Daarmee natuurlijk alles alleen maar erger makend.

(4 augustus 2003) Dertig jaar geleden was Oost-Berlijn gastheer van de tiende editie van de Weltfestspiele, het internationale jeugdfestival ter meerdere eer en glorie van het communisme. Het evenement werd door het toenmalige DDR-regime aangegrepen om het internationaal aanzien van de Erste Arbeiter und Bauern-Staat te verhogen. In het binnenland was vooral teleurstelling het resultaat. Een deelnemer van destijds zegt terugblikkend: "Het droeg bij aan de ondergang van de DDR".

(1 augustus 2003) De Zitty, een van de vele uitgaanskrantjes in Berlijn, wees onlangs op de populariteit die het vroegere Oost-Berlijn momenteel geniet in de Duitse hoofdstad. Een dergelijk bericht lijkt op het eerste gezicht weinig spectaculair. Vormt het Oosten van de stad immers niet al sinds de val van de Muur in 1989 de plek waar 'het' allemaal gebeurt? Natuurlijk, maar dat was dan ook niet waar het blad naar verwees. Er werd gedoeld op de toegenomen belangstelling voor het Oost-Berlijn van vóór 1989 - op de DDR dus.

(29 juli 2003) Nederlandse leerkrachten geven over het algemeen niet zo heel anders les dan hun collega's in Nedersaksen. Dat is een van de belangrijkste onderzoeksresultaten uit de tussentijdse rapportage van het proefproject 'Het pedagogisch-didactisch handelen'. Nederlandse onderwijsinspecteurs gingen samen met hun collega's uit Nedersaksen op een aantal basisscholen en scholen voor voortgezet onderwijs in Nederland en Nedersaksen kijken hoe er werd lesgegeven.

(24 juli 2003) Het is zomer en dat betekent ook in Berlijn massa's toeristen. Voor buitenlandse bezoekers heeft de stad niet alleen aantrekkingskracht als symbool van het verleden, maar ook van de toekomst in Duitsland. Onder hen vallen de Hollanders op, en niet eens zozeer vanwege hun luidruchtigheid.

(21 juli 2003) De regering en de oppositie hebben overeenstemming bereikt over de hervormingen in de gezondheidszorg. Met deze "doorbraak" staat niets de grootste sociale hervorming na de eenwording meer in de weg.

(29 juni 2003) De afgelopen tijd stond Duitsland in het teken van stakingen en de nasleep daarvan. Waar West-Duitse arbeiders al decennialang 35 uur per week werken, moet er in Oost-Duitsland, dertien jaar na de eenwording, nog altijd 38 uur per week worden gewerkt. Daar gaan we de straat voor op, moet Jürgen Peters, vice-voorzitter van de grootste vakbond IG Metall, gedacht hebben. Vrijdag 27 juni kwam er echter een abrupt einde aan de stakingen toen ze door IG Metall werden afgeblazen. Sindsdien is het hommeles bij de vakbond.

(16 juli 2003) Duitsland is in last. De werkloosheid is gestegen tot 4,9 miljoen mensen, ruim elf procent van de beroepsbevolking. De Duitse politiek, en in het verlengde daarvan het arbeidsmarktbeleid, is gefixeerd op het terugdringen van de hoge werkloosheid. Ook het belangrijkste pakket maatregelen van het afgelopen jaar, dat van de Hartz-commissie, past in dit beeld. Dit gaat ten koste van een wellicht meer succesvol generiek werkgelegenheidsbeleid.

Komt Gerster zijn tweede belofte wel na?  De hervorming van de Bundesanstalt für Arbeit   (11 juli 2003) Volgens voorzitter Florian Gerster zal de geplande hervorming van de Bundesanstalt für Arbeit leiden tot een daling van de werkloosheid in Duitsland. Ruim een jaar geleden deed hij een soortgelijke uitspraak. Zal hij zijn belofte ditmaal wel nakomen? Lees verder >> Duitse staat moet zich terugtrekken uit de markt  Geduld is schone zaak voor Oost-Duitsland   (10 juli 2002) Dat het met de Duitse economie niet goed gaat, is inmiddels al lang geen nieuws meer. De Hiobsbotschaften, de slechte berichten, volgen elkaar sneller op dan de krant gedrukt kan worden. De minister van Financiën zit cijfers tellend achter zijn bureau, Schröder heeft wel nieuwe plannen, maar het duurt misschien nog tot 2010 voordat zij daadwerkelijk vruchten gaan afwerpen. Het gat in de Duitse staatskas wordt met de plannen voor een vervroegde belastingverlaging, die zondag zijn gepresenteerd, zelfs opnieuw groter. Lees verder >>   Belastingverlaging bij begrotingstekort Is Schröder gek geworden?(7 juli 2003) Onze oosterburen gaan de belastingen verlagen. Dat maakte de bondskanselier vorige week zondag in Neuhardenberg bekend. De lastenverlichting moet er voor zorgen dat de bevolking van Duitsland meer gaat uitgeven. Aan de andere kant is het financieringstekort al hoger dan de maximaal toegestane drie procent. Is Schröder een briljant visionair of is hij gek geworden? Lees verder >>

Is dit de tijd van de grootvaders? In Duitsland lijkt dit het geval te zijn, want de afgelopen maanden zijn er minstens drie boeken verschenen, waarin 'grootvaders' of beter gezegd families centraal staan. Want in deze boeken gaat het niet alleen om de vraag wat grootvader deed ten tijde van de Hitler-dictatuur en de oorlog, maar het gaat steeds ook om de 'kleinkinderen' die deze vraag stellen, om de relatie tussen de verschillende generaties, om de identiteit van jonge Duitsers.