Tijdperk-Merkel
Samenvatting
Angela Merkel (CDU) won de verkiezingen van 2005 uiterst nipt. Het verschil tussen de CDU/CSU en de SPD was slechts 1 procent. Ze vormde een grote coalitie met de sociaal-democraten en werd de eerste vrouwelijke bondskanselier.
© dpa/picture-allianceAngela Merkel
Het regeerakkoord van CDU/CSU en SPD zette in grote lijnen de hervormingspolitiek van Schröder voort. Dat zorgde voor een daling van de werkloosheid. De wereldwijde financiële crisis die in 2008 uitbrak, dompelde Duitsland echter opnieuw in een recessie. In vergelijking met andere landen herstelde Duitsland daar relatief snel van.
Tijdens de eerste jaren van haar kanselierschap kreeg Merkel met het voorzitterschap van de EU en een G8-top in Duitsland twee uitgelezen kansen om zich internationaal te profileren. Die greep ze met beide handen aan. In haar tweede regeerperiode maakte Merkel zich door haar strenge eurocrisisbeleid met name in de zuidelijke eurolanden impopulair. Ook in de buitenlandse politiek bleef het balanceren, vooral wanneer het om de inzet van het Duitse leger in het buitenland ging.
Na de verkiezingen van 2009 regeerde Merkel verder met de liberale FDP. Tijdens haar tweede regeerperiode veranderde ze twee keer radicaal het kernenergiebeleid. Eerst besloot de bondsregering om de looptijd van kerncentrales te verlengen, maar na de kernramp in Fukushima in 2011 besloot Merkel alsnog tot een Atomausstieg, de sluiting van alle kerncentrales op termijn. Daarmee begon het grote project van de Energiewende, de overstap naar duurzame energie.