Portret Schäuble: 'Het is zoals het is'
Portret van minister Wolfgang Schäuble

Het zou niet zijn laatste teleurstelling worden. Met Merkel als partijleider en Kohl als machtsfactor op de achtergrond zag hij verschillende posities, die zijn carrière een nieuwe wending konden geven, aan zijn neus voorbijgaan. In 2001 werd hij gepasseerd voor het voorzitterschap van het wetenschappelijke bureau van de CDU, de Konrad Adenauer Stiftung. In datzelfde jaar liet zijn partij hem niet aantreden in de race om het burgemeesterschap van Berlijn.

Zijn grootste partijinterne nederlaag moest hij in 2004 incasseren, toen hij een andere politieke droom in duigen zag vallen. De sociaaldemocratische bondspresident Johannes Rau zou dat jaar aftreden, zijn opvolger zou volgens gebruik vrijwel zeker een CDU’er worden. Schäuble was zowel de favoriete kandidaat van Edmund Stoiber en zijn Beierse CSU-factie, als van een aantal vooraanstaande CDU-politici als de Hessische minister-president Roland Koch.

Partijvoorzitter Merkel zag in de kandidaatskwestie echter een gelegenheid haar machtsbasis te versterken en schoof een eigen kandidaat naar voren. De onbekende econoom Horst Köhler werd, ten koste van Merkels vroegere fractievoorzitter, prompt kandidaat en won vervolgens de presidentschapsverkiezingen van SPD-kandidate Gesine Schwan. Op de vraag of Schäuble gekwetst was door de zoveelste krenking, antwoordde hij berustend: “Andere dingen hebben me meer pijn gedaan.”

Die houding tekent de man, die sinds zijn verlamming het lijdzame “het is zoals het is” tot zijn levensmotto heeft gemaakt. Ondanks alles bleef hij dus Merkels vice-fractievoorzitter in de Bondsdag en accepteerde na de verkiezingen van 2005 ook haar verzoek in de regering plaats te nemen. De nieuwe bondskanselier Merkel kon alle zwaargewichten uit haar partij in haar kabinet gebruiken om zich als christendemocraten in de grote coalitie met de SPD voldoende te kunnen profileren.

Schäuble was als minister van Binnenlandse Zaken dus weer terug op de plek waar hij in 1989 ook al eens had gezeten. Bondskanselier wordt hij niet meer en voordat de CDU weer een nieuwe presidentskandidaat naar voren mag schuiven, is zijn tijd waarschijnlijk ook al geweest. Maar het is zoals het is en Schäuble heeft zich in zijn ministerspositie gebeten met de energie van een ambitieuze nieuwkomer. Daar doet ook de aanhoudende stroom van kritiek van zijde van zijn tegenstanders niets aan af.

Pim Huijnen is redacteur van het Duitslandweb.