Gezocht: Andijvie
Wat eten we vandaag?
Columns - 23 december 2004
(28 december 2004) “Endi...was?”, vraagt mijn huisgenootje terug. “Endivien!”, herhaal ik met nadruk. Toegegeven: zelf moest ik het Duitse woord voor andijvie ook eerst in het woordenboek opzoeken, al ben ik Duitse.
van Anne Renner
Ik besluit mijn strategie aan te passen. Niet in supermarkten zoeken, maar op de markt op het Winterfeldplein. Ook hier echter teleurstelling: “Vandaag hebben we geen andijvie, het is vandaag te koud voor andijvie”, zegt de groenteboer, die zelf een dikke sjaal, muts en handschoenen draagt. Hij probeert me andere groente te verkopen, maar stamppot heeft niet veel ingrediënten, en ik ben nog steeds niet bereid iets anders te koken. Ik heb nog één kans denk ik, namelijk het KDW, Kaufhaus des Westens. De levensmiddelenafdeling, die zelfs in toeristengidsen wordt genoemd, heeft veel vreemdere en exclusievere groenten dan simpele andijvie. Maar dan valt mijn oog op het kraampje van een andere groenteboer. Een klein krat met een stuk of zes plantjes, en het bordje Eskariol. Ik kijk er even goed naar en vraag aan de man of Eskariol soms zoiets als andijvie is. “Dat is hetzelfde”, verzekert hij enthousiast, neemt een krop in de hand en houdt hem als bewijs dicht voor mijn gezicht. Toch heb ik mijn twijfels. Heb ik na zo veel tegenvallers nu echt een andijvie gevonden? Enfin, de man ziet eruit alsof hij meer verstand van groente heeft dan ik. Ik ben overtuigd.
Het kost mij € 1,50 om de andijvie van de door de andere groenteboer voorspelde vriesdood te redden. Ik heb tijdens mijn speurtocht respect gekregen voor deze in Berlijn zo schaarse plant, en geniet, eindelijk en des te meer, aan het einde van de dag van een bord, uhm, 'Eskariolstamppot'. Na de maaltijd wordt mij pas duidelijk waarom andijvie hier zelden wordt gekocht. Op het aanrecht ligt nu een halve andijvie. Kan je er eigenlijk nog iets anders van maken dan stamppot? Volgens de Duitsers, die geen stamppot kennen, alleen maar salade. En ja, wanneer doe je dat nou?
Reacties
Zelfs als salade met gnocchi en een beetje knoflook en pijnboompitten is het heel lekker. Maar alleen bij de Albert Hein te koop.
Ik moet echt de grens over want in Keulen is niks te krijgen.
Blij dat ze het Zwitserse feltsalat hebben
Je kunt andijvie ook gewoon koken, niet te lang, met een maizenasausje afmaken. Heerlijk bij aardappelen en een gehaktballetje.
Leuk verhaal! :) En heel teleurstellend, het gebrek aan andijvie hier :(
Hihihihi...ik herken het probleem. Ook ik wilde graag een Nederlandse stampot voorschotelen aan mijn Duitse vriendin. Ik moest wel eerst even mijn vertaler erbij halen omdat ik na mijn voorstel aan geken werd alsof ik van een andere planeet kwam die er ernstig rare eet gewoontes op na hield. Ook het woord spekkies die door de stampot gaan moest ik opzoeken maar er rolde alleen maar Speck uit de vertaler. het werd uiteindelijk KROTEN die avond.